10.31.2024

Περί υποχρέωσης των συμβάσεων - Δικαστήριο (Αντιμετώπιση με Non-Assumpsit - Without Prejudice UCC 1-308)



Με την γνώση πλέον ότι τα πάντα στον εμπορικό κόσμο -και τους καταστατικούς, ιδιωτικούς νόμους του- αφορούν τις Συμβάσεις που εκτελούνται καθημερινά και την Δικαιοδοσία που εφαρμόζουν ανάλογα, προχωράμε στο πολύ βασικό κεφάλαιο που συζητάει τις υποχρεώσεις μεταξύ των δύο μερών μιας σύμβασης (εταιρικού οργανισμού και εταιρικού/μη-εταιρικού-εξασφαλισμένου πολίτη). Οι διαφορές μεταξύ του ενσωματωμένου στο εμπορικό σύστημα πολίτη και αυτού που εξασφαλίζεται έναντι αυτού του συστήματος μέσω του παγκόσμιου Κοινού Δικαίου είναι κομβικές. Ο δε τρόπος εξασφάλισης είναι απλός και απόλυτα πραγματοποιήσιμος.


Στο Κρατικό νομοτεχνικό όργανο (δικαστήριο)

  • ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗ/ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ UCC 1-308
  • Ειδική παράσταση In Propria Persona για την αμφισβήτηση της δικαιοδοσίας του οργανισμού Without Prejudice UCC 1-308.
  • Ο Οργανισμός του κράτους είναι εμπορικός χάρτης ναυτικής δικαιοδοσίας,
  • Με το παρόν αντικρούω τον οργανισμό
  • Όροι του Ενιαίου Εμπορικού Κώδικα 3-104 «υπόσχεση»
  • και απόρριψη του όρου "άνευ όρων".
  • έγγραφα ως «ασυνείδητα» κατά UCC 2-302


Το Σύνταγμα δεν αποτελεί υπεράσπιση σε εμπορικό εγχείρημα «ικανοποίησης και συμφωνίας», εκτός εάν η «ατιμωρησία» του διαπραγματεύσιμου μέσου (στην περίπτωση : σύμβασης) είναι επίμαχη ή παρουσιάζεται με δόλο.

Εάν δεν υπάρχει σύμβαση, δεν μπορεί να υπάρξει «αγωγή» για να εξαναγκαστεί η αποδοχή της υποχρέωσης, εάν ο πολίτης παραμένει In Propria Persona (στο Δικό Του Πρόσωπο) ή αλλοιώς Sui Juris (με το Δικό Του Δικαίωμα) σε μια αίτηση για κάποια άδεια ή κλήση προστίμου κ.λ.π...

Ιn Propria Persona σε ένα μέσο, θα έμοιαζε ως εξής: «Χωρίς προκατάληψη UCC 1-308» γραμμένο πάνω από την υπογραφή σας, επαναφέρει το βάρος της απόδειξης και θέτει όρους στην υπηρεσία. Οι επιμέρους όροι είναι αδιαπραγμάτευτοι με την εξουσία (πράκτορες της αστυνομίας) και πρέπει να γίνουν αποδεκτοί.

Ο Πολίτης προστατεύεται τότε από το ίδιο το καταστατικό που προορίζεται να τον υποβάλει στη δικαιοδοσία του εμπορικού πρακτορείου, διότι το ίδιο είναι μη καταχρηστικό. Το καταστατικό του πρακτορείου πρέπει να ακολουθεί τον Κώδικα U.C.C. αλλιώς θα υποστεί την οργή του γεννήτορά του...

Black's Law 5: In Propria Persona: «In ones own proper person». Ήταν παλαιότερος κανόνας στη δικογραφία ότι οι ισχυρισμοί στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου πρέπει να προβάλλονται in propria persona, διότι αν προβάλλονται από δικηγόρο παραδέχονται τη δικαιοδοσία, καθώς ο δικηγόρος είναι υπάλληλος του δικαστηρίου και είναι ελεύθερος να απαντήσει στις κατηγορίες αφού «πάρει άδεια» από τον κατηγορούμενο, γεγονός που παραδέχεται τη δικαιοδοσία».

Το in propria persona είναι «μέσα στο μέτωπό σας» και καθοδηγεί το σαρκικό «δεξί σας χέρι» να λατρεύει ξένα νομικά όργανα, τα οποία προκαλούν ανησυχία στην καρδιά και την Ψυχή σας, υποβάλλοντας τη σάρκα σας «in-personam» στη δουλεία. Το in-personam, παραδέχεται τη δικαιοδοσία επειδή παραιτηθήκαμε από τη σοφία του Δημιουργού και τη Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποδεχόμενοι εκείνα τα «προνόμια και τα οφέλη» του εταιρικού πολίτη. Ο δικηγόρος μιλάει για εμάς μέσω της κατασταστικής διαδικασίας και δεν γνωρίζει τίποτα για τον Δημιουργό ή τα ανθρώπινα δικαιώματα.


Black's Law 5th: Non-assumpsit*. «Το γενικό ζήτημα στην αγωγή της αναδοχής -είναι ένας ισχυρισμός με τον οποίο ο εναγόμενος δηλώνει ότι «δεν ανέλαβε [εν γνώσει του] την υποχρέωση ή την υπόσχεση που ισχυρίζεται η αγωγή». *Ο νομικός όρος assumpsit προέρχεται από το λατινικό assumere, που σημαίνει «ανέλαβε». Αναφέρεται σε μια υπόσχεση που δόθηκε για να παρακινήσει κάποιον να προβεί σε κάποια πράξη ή να καταβάλει κάτι σε άλλο πρόσωπο. Το assumpsit μπορεί να γίνει προφορικά ή εγγράφως. Πρόκειται για μια έννοια του κοινού δικαίου που έχει να κάνει με το αν έγινε ή όχι μια σύμβαση και αν μπορεί να εγερθεί αξίωση για παραβίαση αυτής της σύμβασης. Για να διερευνήσετε την έννοια της αναδοχής, εξετάστε τον ακόλουθο ορισμό. Ορισμός του Assumpsit (ουσιαστικό) - Αγωγή για αθέτηση σύμβασης. -Μια υπόσχεση που μπορεί να αποτελέσει λόγο αγωγής.

Όταν ο Πολίτης έχει επίγνωση μιας διαμάχης σχετικά με την πρακτική του οργανισμού, μπορεί να επιλέξει να προστατεύσει το καθεστώς του In Propria Persona του. Η γραφή/υπογραφή επί μιας απαιτούμενης «ασυνείδητης» ενότητας του Without Prejudice UCC 1-308 : θα καταστήσει τη συγκεκριμένη ενότητα μη καταχρηστική και θα διατηρήσει τα Δικαιώματα επί της πράξης. Η μη-
προκατάληψη, δεν παρέχει «ικανοποίηση και συμφωνία» στο πρακτορείο. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει προσδοκία ή «υπόσχεση» κατά το UCC 3-104.3. [ένα καθορισμένο χρηματικό ποσό, με ή χωρίς τόκους ή άλλες επιβαρύνσεις που περιγράφονται στην υπόσχεση ή τη διαταγή : δεν αναφέρει οποιαδήποτε άλλη δέσμευση ή εντολή από το πρόσωπο που υπόσχεται ή διατάσσει την πληρωμή για να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη πέραν της καταβολής χρημάτων].

Οι φόροι δεν αγοράζουν τίποτα- το μόνο που κάνουν είναι να διαιωνίζουν χαμηλότερα στρώματα. {Άρθρο ΙΙ} -Εκτελεστικά Τμήματα για να αποκτούν περισσότερα "πρόσωπα" και να τα εισπράττουν για το {Άρθρο Ι} Κογκρέσο -Ο Λαός παίρνει αυξήσεις στους μισθούς, τα ενοίκια, τους φόρους και την ασφάλιση κατά την ευχαρίστηση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (Federal Reserve). Ο μισθωτός είναι ο πιο μελετημένος από τους ανθρώπους και κινδυνεύει να χάσει σε περίπτωση οικονομικής δυσχέρειας. Οι ασφάλειες, τα επιτόκια και τα ιατρικά έξοδα παίρνουν το ελάχιστο χαρτζιλίκι που απομένει.

Ο Οργανισμός γνωρίζει πολύ καλά αυτό το matrix αλλά δεν προσφέρει ανακούφιση ή έστω να κάνει πως ακούει...

Η «Υποχρέωση της Σύμβασης» στο άρθρο Ι, παράγραφος 10, εδάφιο 1, είναι ο νόμος της Ξηράς, ακόμη και αν το Ναυαρχείο έχει αξίωση. Εμείς οι Λαοί πρέπει να παρακολουθούμε την Αλήθεια, διότι όταν το πρακτορείο απαιτεί υπακοή, εμείς οι Λαοί πρέπει να προσευχόμαστε για την κατάλληλη γνώση.

Πολλοί αγοράζουν ό,τι μπορούν, επειδή τα χρήματά τους δεν προκαλούν πληθωρισμό. Οι πολίτες που κοπιάζουν καθημερινά και πληρώνουν στην εφορία την τιμή μιας δόσης αυτοκινήτου ή ενός ποδηλάτου είναι αυτοί που προκαλούν τον πληθωρισμό. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε τον έλεγχο της αγοράς με το αν και πότε μπορούμε να αποταμιεύσουμε αρκετά χρήματα για να καταφέρουμε να αγοράσουμε ένα όχημα, μια τηλεόραση ή ένα ψυγείο. Ο Οργανισμός είναι επικεφαλής αρμόδιος του πόσο αγοράζουμε χρησιμοποιώντας τον φόρο για να ελέγξει αυτή την καθημερινή ακολουθία ζωής.

Οι ηλικιωμένοι μας ζουν με σταθερό εισόδημα, τα δε χρήματα που τους περισσεύουν, μοιράζονται στους μετόχους της φαρμακοβιομηχανίας η οποία λειτουργεί εις βάρος του «φορολογούμενου» χρησιμοποιώντας την ίδια αρχή δαπανών. Το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό γνωρίζει ακριβώς πόσα χρήματα έχουν όσοι λαμβάνουν Κοινωνική Ασφάλιση και ο οργανισμός πληρώνει σύμφωνα με τον πίνακα πίεσης της ανώτερης «τάξης». Απόδειξη ο Καναδάς που πουλάει τα αμερικανικά φάρμακα σε πολύ χαμηλότερη τιμή από την τιμή που οι Αμερικανοί μπορούν να τα αγοράσουν στις Η.Π.Α. Υπάρχουν δύο νόμοι αυτής της αρχής- Εξουσία και απληστία και εξουσία και απληστία. Δεν υπάρχει «όφελος» επειδή ο «φορολογούμενος» δίνει τη δεκάτη του στον λάθος Αφέντη.

Οι «άριστοι» και
«έγκριτοι», είχαν «εμπιστευθεί» τα νόμιμα χρήματα των Λαών στην τοκογλυφία με σχέδιο πολύ πριν γίνει πραγματικότητα η Λογιστική Μονάδα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Η «Μεγάλη Ύφεση» θα έπρεπε να ήταν το πρώτο σημάδι της σημερινής επακόλουθης εξουσίας των πρακτορείων. Το Κογκρέσο ελέγχει τη ροή των F.R.A.U.D.s (sic!) μέσω των τραπεζών τους, αυξάνοντας και μειώνοντας την ασφάλιση, τους τόκους και τους φόρους κατά το δοκούν. Οι περιφερειακές «καταστάσεις» μπορούν να χειραγωγηθούν από τον οργανισμό ώστε να επωφεληθούν από τα νομισματικά ζητήματα στα οποία εμπλέκονται, με τόσο λίγο όσο ο Ερυθρός Σταυρός και τόσο πολύ όσο η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών. Οι υποθήκες, τα δίδακτρα και οι φόροι θέτουν σε κίνδυνο τον Πολίτη με συνεχή την απειλή ζημιάς μέσω κατάσχεσης, δήμευσης του εξοπλισμού, των παιδιών ή ενός κατοικίδιου στην Πολιτεία της Καλιφόρνια... Τα νοικοκυριά πρέπει να «δουλεύουν» με όλα τους τα χέρια προκειμένου να επιβιώσουν και να πληρώσουν τόκους και φόρους. Οι αγρότες χάνουν τεράστιες εκτάσεις εξ αιτίας της τεράστιας παγκόσμιας Απάτης και έτσι ευημερούν οι τραπεζίτες του οργανισμού, οι κάτοχοι ομολόγων και οι ασφαλιστικές εταιρείες.

[Και όλοι εμείς οι πολιτικά ανορθόδοξοι, ομοφοβικοί, ακροδεξιοί, εξτρεμιστές του κοινού δικαίου😱 έχουμε το θράσος να σας γράφουμε κατεβατά με όλες αυτές τις συνωμοσιολογίες και τα ψέματα, για να σας κρατήσουμε μακρυά από τα "πολιτικά σας δικαιώματα" και τις "εκλογές", αποκομμένους από την "κανονικότητα" της εξελισσόμενης γενοκτονίας και την προσωπική σας "αφύπνιση"...]

Πολλοί Πατριώτες έχουν πέσει με τη ζωή, την περιουσία και το πνεύμα τους για την (εξαφανισμένη) 13η Τροπολογία . Αυτοί που αναζητούν την Αλήθεια πρέπει να γνωρίζουν τη «λατρεία» τους σε αυτό το «διαδικαστικό» ημίφως (penumbra) των «κατώτερων» αξιωματούχων και των δικαστηρίων των πρακτορείων. Το άτομο χρειάζεται να αποκτήσει γνώση των αποτελεσμάτων της αντιπροσώπευσης και να απαλλαγεί από την αδικία τους ή να υποδουλωθεί από/με προσκολλήσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που υπάρχουν τώρα.

Black's Law 5th: Δόγμα Penumbra. «Οι σιωπηρές εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που βασίζονται στην αναγκαία και κατάλληλη ρήτρα του αμερικανικού Συντάγματος, άρθρο 1, Sec.8 (18), επιτρέπουν την ενσωμάτωση μιας σιωπηρής εξουσίας σε μια άλλη σιωπηρή εξουσία». [Kohl v. U.S., 91 U.S. 367, 23 L.Ed. 449. Kohl κατά ΗΠΑ, (1875)]


Πρόκειται για ένα «stare decisis» ή ένα νόμο του πάγκου και δεν ισχύει για τη δικαστική εξουσία του άρθρου ΙΙΙ ή για τους «φυσικά γεννημένους πολίτες» των αντίστοιχων πολιτειών. Το άρθρο Ι Νομοθετική εξουσία και το άρθρο ΙΙ Εκτελεστική εξουσία είναι οι σιωπηρές εξουσίες που ενσωματώνονται στο «κατώτερο» δικαστήριο του φόρουμ Fed/State. Μια σύμβαση εταιρικής υπόστασης από το άρθρο I δίνει αστυνομική εξουσία σε οργανισμό μέσω του Εκτελεστικού άρθρου II  και φορτώνει το βάρος στον Πολίτη να αποδείξει ότι δεν έχει παραβιάσει μια συμφωνία. Το δόγμα Penumbra δεν περιλαμβάνει το άρθρο III, το οποίο δεν αποτελεί «σιωπηρή» εξουσία.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης χρησιμοποιεί τον Ομοσπονδιακό Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και έχει de jure εξουσία μόνο επί των υποκείμενων εταιρειών και των κατοίκων «εντός της δικαιοδοσίας των Ηνωμένων Πολιτειών» Τα εδαφικά όρια, «(που δεν υπερβαίνουν τα δέκα τετραγωνικά μίλια)» της «Περιφέρειας» της Ουάσινγκτον. Η αστυνομική εξουσία εικάζει ότι ισχύει για το «φυσικό πρόσωπο» μέσω κλήσεων, αγωγών και παραστάσεων, οι οποίες είναι συμβάσεις ναυτικής συνάφειας και απαιτούν από τον «εναγόμενο» να αποδείξει την αθωότητά του ή αλλοιώς, θα εκδοθεί «ατιμωτική» συμβατική «υπόσχεση». Ο Πολίτης 
εικάζεται ότι γνωρίζει τι έχει «καταστήσει υπόχρεο» εκεί «in-personam» και η αστυνομική εξουσία θα «μεταβιβάσει» τις απαντήσεις σας στις αρμόδιες αρχές για το «μαστίγωμα».

Οι πληροφορίες, η παρουσίαση ή οποιαδήποτε «πολιτική γραμματοκιβωτίου» ισχύει ως αλήθεια, εάν δεν αντικρούεται. Όλα τα νομοθετημένα καταστατικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ανατρέψιμα τεκμήρια και επιβλαβή για την προσωπικότητα του πολίτη. Δεν έχει σημασία ποια είναι η δραστηριότητα της υπηρεσίας στην οποία εμπλέκεται το άτομο, η δικαιοδοσία μπορεί να αμφισβητηθεί ανά πάσα στιγμή. Το «Χωρίς προκαταλήψεις» UCC 1-308, θα σταθεί ως διάψευση, prima facie «εκ πρώτης όψεως» στο διοικητικό αρχείο ως ειδοποίηση για «απομάκρυνση.» Οποιοδήποτε από τα παραπάνω δημιουργεί «αποποίηση των εταιρικών οργανισμών», όταν το θέμα στερείται «in-personam» δικαιοδοσίας. Δεν θα υπάρχει «καμία αιτία όπου μπορεί να χορηγηθεί απαλλαγή» στον οργανισμό σε διοικητικό επίπεδο. Ο οργανισμός μπαίνει σε πολλές περιπέτειες αν επιχειρήσει να εγείρει ένα «νεκρό κατά νόμο» ζήτημα, χωρίς συναίνεση.

Το « διορθωτικό μέτρο » είναι οριστικό στο πλαίσιο του Ενιαίου Εμπορικού Κώδικα. Εμείς, αποκτήσαμε «περιορισμένη ευθύνη», λόγω του σφετερισμού του συνταγματικού «νόμιμου χρήματος». Η Κυβέρνηση δεν έχει την εξουσία να καταργήσει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων, ακόμη και στις καταστατικές Πολιτικές Ελευθερίες. Η κυβερνητική δραστηριότητα δημιουργεί μόνο τον υποθετικό υπαινιγμό της κυριαρχίας από τη γέννησή μας σε ένα εταιρικό κρατικό νοσοκομείο ανά πιστοποιητικό και άνευ όρων συμβόλαιο.

Ένας πολίτης υποβάλλει τον εαυτό του στη "δημόσια τάξη" της εταιρείας παραιτούμενος από τα ατομικά του δικαιώματα στα ίδια τα έντυπα που συμπληρώνει κάθε μέρα. Τα έντυπα αυτά χρησιμεύουν ως ένορκη βεβαίωση in personam, διότι τα διαπραγματεύσιμα μέσα υπογράφονται επί ποινή ψευδορκίας. Μια αντιπροσωπευτική δήλωση αναιρεί την «υπόσχεση» να εμφανιστεί με οποιαδήποτε ιδιότητα στο δικαστήριο της κατά τεκμήριο υπηρεσίας. Αν δεν αντικρούονται, οι συμβάσεις αυτές χρησιμεύουν ως «πιστοποιημένο» γεγονός στο Διοικητικό Πρακτικό ενώπιον
της έδρας του δικαστηρίου, με την «άνευ όρων» in-personam «γραπτή σας δήλωση». Η επιλογή σας τότε θα είναι :  «φορολογία χωρίς εκπροσώπηση», διότι δεν αποφύγατε τις συνέπειες μιας «ασυνείδητης», “άνευ όρων” και πλέον διαπραγματεύσιμης σύμβασης.

Ως συνέπεια, τα χρήματά σας βρίσκονται στις συναγωγές ενός de facto Αφέντη και ο Δημιουργός δεν είναι ευχαριστημένος...

Σύμφωνα με τα πρωτόκολλα της  δικονομικής δέουσας διαδικασίας «κατώτερου δικαστηρίου», ο εισαγγελέας και ο δικηγόρος σας θα ακολουθήσουν μόνο τις διαδικασίες που ορίζονται από το πρακτικό. Ο εκπρόσωπός σας θα πρέπει να αναφέρεται στα πρακτικά ως «χωρίς προκατάληψη». Εάν δεν αντικρούσετε, το «κατώτερο» δικαστήριο θα δικάσει γεγονότα και αντικείμενο μόνο με «δίκαιους και αμερόληπτους ενόρκους», αντί για «ομοτίμους» που δικάζουν «γεγονότα και νόμο». Ο δικηγόρος σας δεν γνωρίζει τα «πολιτειακά» Δικαιώματα του Πολίτη αλλά μόνο την διαδικασία «φόρουμ προσώπων» της υπηρεσίας του οργανισμού (Δικαστηρίου). Η δικαιοδοσία πρέπει να αμφισβητείται σε κάθε ζήτημα για να διατηρηθεί η διαμάχη σε διοικητικό επίπεδο. Οι δύο απαιτούμενες δικαιοδοσίες  "πρόσωπο" και "ζήτημα", δεν εξυπηρετούνται στο ίδιο δικαστήριο.

Η δικαιοδοσία πρέπει να αμφισβητείται σε κάθε ζήτημα για να διατηρηθεί η διαμάχη σε διοικητικό επίπεδο. Οι δύο απαιτούμενες δικαιοδοσίες 
πρόσωπο και “ζήτημα” ΔΕΝ θα εξυπηρετούνται στο ίδιο δικαστήριο. Η προσευχή ή ο ισχυρισμός για τα δίκαια πρέπει να αποφέρει μόνο τα δίκαια. Ένα εμπορικό δικαστήριο ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να αντιμετωπίζεται εμπορικά❕ Το δικαστήριο πρέπει να δεσμεύεται μόνο από το ζήτημα και ο Πολίτης πρέπει να διατηρεί το «personam» του (την ιδιότητά του). Το «personam» σας είναι το «Κοινό Δίκαιο» στο Χάρτη των Δικαιωμάτων, ΟΧΙ η δικαιοσύνη, εκτός... αν ΔΕΝ καταφέρατε να διατηρήσετε τα δικαιώματά σας.

Ο κανόνας εξακολουθεί να ισχύει : Αν σας αμφισβητεί η δικαιοσύνη, πρέπει να απαντήσετε με δικαιοσύνη. Η φράση «χωρίς 
προκατάληψη UCC1-308» είναι ένδικο μέσο ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, διότι η «εκπροσώπηση» in-personam αποκαλύπτει την «ανακάλυψη» ότι δεν παραιτηθήκατε με αυτόν τον τρόπο από τα δικαιώματά σας στο Χάρτη των Δικαιωμάτων. Το UCC1-103.6 είναι εξισωτής μέσω της δικαισύνης και της ειδοποίησης. Τώρα ο κώδικας πρέπει να διαβαστεί σε αρμονία με το Κοινό Δίκαιο.

Το UCC 1-103.6 ορίζει πώς το δίκαιο των συμβάσεων πρέπει να είναι σύμφωνο με τους κανόνες του κοινού δικαίου, υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται εν γνώσει επιφύλαξη των δικαιωμάτων του κοινού δικαίου.

«Ο Κώδικας είναι συμπληρωματικός προς το κοινό δίκαιο, το οποίο παραμένει σε ισχύ, εκτός από τις περιπτώσεις όπου εκτοπίζεται από τον Κώδικα. Ένας νόμος θα πρέπει να ερμηνεύεται σε αρμονία με το κοινό δίκαιο, εκτός εάν υπάρχει σαφής νομοθετική πρόθεση να καταργηθεί το κοινό δίκαιο.» (UCC 1-103.6)


Αυτό το τμήμα του Ενιαίου Εμπορικού Κώδικα είναι το μόνο μέρος όπου το Σύνταγμα και η καθαρή θέση μπορούν να ενωθούν χωρίς «περιφρόνηση» του δικαστηρίου.


Ένα δικαστήριο που υποθέτει ότι θα εμφανιστείτε, δεν μπορεί να εκδώσει ποινικό ένταλμα για «μη εμφάνιση» στο εταιρικό δικηγορικό γραφείο. Το «χωρίς προκατάληψη», γραμμένο πάνω από το «έγγραφό» σας στο UCC 3.104.1, καταστρέφει την «άνευ όρων» απαίτησή του στο UCC 3-104.2 και η «υπόσχεση» καταπίπτει στο UCC 3-104.3. Χρησιμεύει ως φραγμός για όλους τους άλλους στην «Υποχρέωση Σύμβασης» ότι μια «προϋπόθεση» είναι εκ πρώτης όψεως πάνω στη μονάδα και είναι εντελώς άκυρη στο Νόμο.

Είναι «τάση του αντιδίκου σας να μην απαντά», οπότε μην περιμένετε από την υπηρεσία να σας δώσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με το παραπάνω υλικό. Σταθείτε στο έδαφος όπως προβλέπεται όταν αντιμετωπίζετε έναν αντίπαλο. Η υπηρεσία μπορεί να το παίξει «αδαής» και να χρησιμοποιήσει την «πολιτική της ταχυδρομικής θυρίδας», να απαντά σε όλα. Αναγκάστε την υπηρεσία να καταγράψει τα θέματά της και να σας τα ταχυδρομήσει. Οι επιστολές είναι τα καλύτερα γεγονότα και κάθε παράλειψη απάντησης εκ μέρους της υπηρεσίας αποτελεί περαιτέρω «estoppel». Οι τηλεφωνικές κλήσεις είναι 'parol' και τα δικαστήρια θα σας προσφέρουν μια 'parol' ευκαιρία να εξηγήσετε τον εαυτό σας για την 'ατιμωτική' παρουσίαση της υπηρεσίας με 'αξιόπιστη' τηλεφωνική κλήση της υπηρεσίας.


UCC § 1-103. Συμπληρωματικές γενικές αρχές του εφαρμοστέου δικαίου."Εκτός αν οι ειδικές διατάξεις του παρόντος νόμου τις εκτοπίζουν, οι αρχές της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου του δικαίου του εμπόρου και του δικαίου σχετικά με την ικανότητα σύναψης συμβάσεων, τον εντολέα και τον αντιπρόσωπο, την αποποίηση, την απάτη, την παραπλάνηση, την εξαναγκαστική παρουσίαση, τον εξαναγκασμό, το λάθος, την πτώχευση ή άλλη επικυρωτική ή ακυρωτική αιτία συμπληρώνουν τις διατάξεις του".


Κάθε φορά που βλέπετε "δίκαιο" από μόνο του, όπως επάνω, εννοείται ο Κοινός Νόμος. Εκτός από το ότι παίρνουν τη δικαιοδοσία του Κοινού Δικαίου από τη σύμβαση του UCC. Το ένδικο μέσο είναι φυσικά το UCC 1-308.  Οπότε το UCC είναι ένα είδος παραπλανητικού ποινικού συμβατικού συντάγματος για όσους το χρησιμοποιούν εναντίον μας...

Οι ανωτέρω εξαιρετικές στρατηγικές γνώσεις θα έχουν αντίκρισμα σε εκείνους που προχωρούν «υπό έλλειψη δικαιοδοσίας». Πρέπει να ξέρετε τι πρέπει να κάνετε ειδάλλως θα αποτύχετε εξ' αιτίας της έλλειψης μιας τόσο μικρής προσπάθειας στο Πολιτικό σας Πνεύμα.

Μας παρέχεται το δικαίωμα» σε εμάς τους ανθρώπους, να ζητάμε και στη συνέχεια να αναζητούμε τη γνώση για το ποια πόρτα να χτυπήσουμε, γιατί καμία πόρτα δεν ανοίγει στην αβεβαιότητα...



Ο λόγος της Αλήθειας είναι δεσμευτικός μόνο για εκείνους που έχουν τη γνώση της. Ο Αμνός βρίσκεται εκτεθειμένος στο matrix και η επιλογή του είναι δική σας. Κάθε Πολίτης από εμάς πρέπει να «Ρωτήσει» γιατί φοβάται και να «Αναζητήσει» τη γνώση για το ποια πόρτα να «Χτυπήσει» και έτσι να μειώσει την ανησυχία.


Η απληστία για Εξουσία έχει επιθυμία γι' αυτό που ανήκει στους άλλους, αναγνωρίζοντας το εξασθενημένο φως της Κυριαρχίας που μας αποδόθηκε απλόχερα από τον Δημιουργό μας. Ο άνθρωπος πρέπει να βαδίσει «τον δρόμο του» ή να σκοντάψει και να υποστεί την ανομία του Ρωμαϊκού Corpus Juris Civilis.

Η Αλήθεια περιμένει τη συμμόρφωση, διότι οι ψευδοδιδάσκαλοι δεν θα συνθηκολογήσουν με τους Λαούς και το Ανθρώπινο Κοινό Δίκαιο της Ξηράς, είναι ακόμη ανταλλαγμένο με το αστικό Ρωμαϊκό Lex.


🔗Canon 2053


Το πιστοποιητικό γέννησης εκδίδεται βάσει του Ρωμαϊκού Νόμου (Corpus Juris Civilis / Digesta) - ο οποίος ανάγεται στο Βυζάντιο και τον Ιουστινιανό, για όσους υποστηρίζουν ότι το Βυζάντιο & οι "βασιλείς" του ήταν Ελληνικής επινόησης. Υπάρχει, αντιπροσωπεύει το σύγχρονο ισοδύναμο των Πιστοποιητικών Εκκαθάρισης του 17ου αιώνα και χαρακτηριζει τον κάτοχο ως άπορο και ουσιαστικά Ρωμαίο Δούλο.




Πηγές : 1, 2, 3 -Απόδοση στα Ελληνικά/διαμόρφωση/προσθήκες/κεφαλίδα: Φοίνιξ Copyright© All rights Reserved