O Γκόντφρεϊ Μπλουμ, Ευρωβουλευτής του Γιορκσάιρ της Αγγλίας εκθέτει την
ομερτά για την εκτροπή της παγκόσμιας οικονομίας από τον κανόνα χρυσού και
το ρόλο της Federal Reserve και της θυγατρικής της, Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας :
Η συνδιάσκεψη του Bretton Woods (1944)
1) Καθιέρωσε τις ΗΠΑ στο ρόλο του παγκόσμιου κηδεμόνα.
2) Επέβαλε το δολάριο ως παγκοσμίως κυρίαρχο νόμισμα, εξαναγκάζοντας τη
διεθνή κοινότητα να αποδεχθεί τη μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό
με αναλογία 35 δολάρια ανά ουγιά χρυσού, πράγμα που σημαίνει ότι το
δολάριο ήταν το ίδιο αξιόπιστο με το χρυσό.
3) Θέσπισε τα εργαλεία της ηγεμονίας του δολαρίου, με τη δημιουργία του
Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας και (αυτό που, αργότερα, μετεξελίχθηκε σε) Παγκόσμιο Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).
Το 1971, η εξέλιξη του καπιταλισμού (που κανοναρχείται από τα συμφέροντα των 200 μεγαλύτερων υπερεθνικών
εταιριών, οι οποίες είναι οι πραγματικοί κυρίαρχοι της οικονομίας και
του εμπορίου στον πλανήτη), καθιστούσε αναγκαία την αναθεώρηση του συστήματος του Bretton Woods
στην κατεύθυνση της άρσης οποιουδήποτε περιοριστικού μέτρου στη
διακίνηση του κεφαλαίου. Κι’ αυτό ακριβώς επιτεύχθηκε με τη
Νομισματική Κρίση του Μαΐου του 1971, που είχε ως αποτέλεσμα:
1) Tην κατάργηση της μετατρεψιμότητας του δολαρίου σε χρυσό.
2) Την καθιέρωση των κυμαινόμενων τιμών του συναλλάγματος.
3) Τη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας του κεφαλαίου και, ως εκ
τούτων.
4) Την είσοδο της ανθρωπότητας στον εφιάλτη της δήθεν
«παγκοσμιοποίησης».
Γερμανία-ΗΠΑ μαζεύουν χρυσό, η Ελλάδα ξεπουλά !! (γράφαμε το 2013)
Θυμίζουμε με δύο λόγια σε όσους έχουν ξεχάσει ή σε όσους
μπορεί να μην γνωρίζουν:
Στο
Bretton Woods το 1944
και λίγο πριν τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος,
δημιουργήθηκε η δομή του μεταπολεμικού οικονομικού και νομισματικού
συστήματος που προέβλεπε ότι μοναδικό αποθεματικό νόμισμα θα είναι
το αμερικανικό δολάριο. Μία ουγκιά συμφωνήθηκε να αξίζει 35 δολάρια. Οι ΗΠΑ θα έπαιρναν
χρυσό και οι άλλες χώρες δολάρια, τα οποία θα μπορούσαν να μετατρέψουν
ξανά σε χρυσό, με αντάλλαγμα τα δολάρια που είχαν πάρει.
Το
1971 το σύστημα ήταν έτοιμο να καταρρεύσει. Οι ΗΠΑ
έκοβαν περισσότερα δολάρια από όσο χρυσό μπορούσαν να
επιστρέψουν
και ο Ψυχρός Πόλεμος ειδικά όμως ο πόλεμος στο Βιετνάμ, τους υποχρέωσε
να κάνουν μεγάλες δαπάνες και να τυπώσουν χρήμα,
αυξάνοντας τη νομισματική κυκλοφορία κατά 10%, ενώ ήδη τα αποθέματά
τους σε χρυσό είχαν πέσει στο μισό.
Bretton Woods 1944 και κυριαρχία του δολαρίου.
Το «Σοκ του Νίξον»
Η Δυτική Γερμανία
αρνήθηκε τότε να υποτιμήσει το μάρκο ενώ η Γαλλία του Ντεγκόλ ζήτησε
επαναπατρισμό χρυσού αξίας 191 εκατ. δολαρίων. Η Ελβετία πουλούσε
δολάρια. Ο Νίξον τον Αύγουστο του 1971 ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ δεν
μετατρέπουν μέχρι νεωτέρας το χρυσό σε δολάρια. Δύο χρόνια αργότερα το
σύστημα είχε καταρρεύσει. Το δραματικό διάγγελμα του Νίξον, ονομάστηκε
«Σοκ του Νίξον».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως οι άλλες χώρες έτσι και η Ελλάδα φυλάσσει
μέρος του χρυσού της στην Fed Νέας Υόρκης. Στην Ελλάδα
βρίσκεται μόνο το μισό από τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Το
περισσότερο από το υπόλοιπο 50% είναι από πολύ παλιά στην Κεντρική
Τράπεζα της Αγγλίας, ένα μικρό μέρος στην Ελβετία από το 1960 και το
υπόλοιπο στις ΗΠΑ.
Αλλά η Ελλάδα πουλά ή δίνει τον χρυσό της όταν άλλοι αγοράζουν.
Σωστό ή λάθος; Τον ανταλλάσσουμε με χάντρες και καθρεφτάκια...
-Γκόντφρεϊ Μπλουμ, Ευρωβουλευτής του Γιορκσάιρ της Αγγλίας :
"Θα σας κρεμάσουν μια μέρα και θα έχουν και δίκιο!" :
Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι. Δεν πρέπει να γλιτώσει τη Νέμεση κανείς
αυτή τη φορά... Δεν χωράνε συγνώμες πλέον...