Σκοτώνοντας το τραπεζικό θηρίο

Jane H. Ingraham - 5 Σεπτεμβρίου 1994


Σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι η κυβέρνηση δεν έχει ανάγκη από φόρους για έσοδα; Γνωρίζετε ότι οι τράπεζες προτιμούν να δανείζουν σε κυβερνήσεις επειδή οι κυβερνήσεις σπάνια αποπληρώνουν τα δάνεια; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι αν όλα τα χρέη, δημόσια και ιδιωτικά, πληρώνονταν, δεν θα υπήρχε καθόλου χρήμα στην κυκλοφορία;

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα εντυπωσιακά γεγονότα που γεμίζουν τις σελίδες αυτής της διαφωτιστικής αποκάλυψης της απάτης των Insiders που ονομάζεται Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα (Fed). Αν και ο συγγραφέας G. Edward Griffin παραδέχεται ότι αναρωτήθηκε αν είναι απαραίτητο άλλο ένα βιβλίο για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (οι έξι σελίδες βιβλιογραφίας του υποδηλώνουν ότι το θέμα μπορεί να έχει προσελκύσει και στο παρελθόν την προσοχή), είναι απίθανο οποιοδήποτε βιβλίο να έχει διατρέξει 2.000 χρόνια χρήματος και τραπεζών από τον Διοκλητιανό μέχρι τους Rothschilds και τον Alan Greenspan και να τα έχει συνδέσει με τη νέα παγκόσμια τάξη τόσο διεξοδικά όσο το The Creature from Jekyll Island του G. Edward Griffin.

Ο Griffin διαπερνά τις ασαφείς πληροφορίες για τη Fed που σκοπίμως έχουν ως στόχο να την μυθοποιήσουν και να αφοπλίσουν τα θύματά της (όλους μας). Πεπεισμένοι ότι το θέμα του χρήματος και των τραπεζών είναι πολύ απόκρυφο και περίπλοκο για να το κατανοήσουμε, εμείς τα θύματα είμαστε παγιδευμένοι σε μια κοσμοθεωρία που δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην πραγματικότητα. Οι χειραγωγοί του χρήματος, λέει ο Griffin, εκμεταλλεύονται την άγνοιά μας για την προώθηση των δικών τους τρομακτικών σχεδίων. Η επείγουσα ανάγκη να μας αφυπνίσει για τον κίνδυνο που διατρέχουμε, οδήγησε τον Griffin να γράψει αυτό το εξαιρετικό βιβλίο.

Παρόλο που ο Griffin δεν είχε ποτέ ακαδημαϊκή θέση, είναι ένας κορυφαίος δάσκαλος. Κάνοντας αυτό το ελάχιστα κατανοητό θέμα απλό με θαυμάσια διάρθρωση, η περιγραφή του χωρίζεται σε έξι ενότητες με διαφορετικό αριθμό κεφαλαίων. Κάθε ενότητα και κεφάλαιο εισάγεται από μια συνοπτική παράγραφο, ενώ κάθε κεφάλαιο συνοψίζεται επίσης. Έτσι, ο αναγνώστης διατηρείται σε επαφή με το που έχει βρεθεί και που πηγαίνει, μια έξυπνη και χρήσιμη καταγραφή, αν αναλογιστεί κανείς την τεράστια έκταση της αφήγησης του Griffin.

Οι επεξηγήσεις και οι ορισμοί του είναι σχολαστικά διατυπωμένοι. Μπορεί κανείς να αισθανθεί τη φροντίδα με την οποία επιλέχθηκε κάθε λέξη, χωρίς να αφήνει περιθώρια για σύγχυση. Ο Griffin αντλεί συνεχώς τεκμηρίωση από πρωτογενείς πηγές, παραθέτοντας επιστολές, ομιλίες και κείμενα που διαφωτίζουν και τρομάζουν. Τα δικά του γραπτά είναι δύσκολο να παρατεθούν. Είναι τόσο αιχμηρά που σχεδόν κάθε πρόταση δελεάζει. Ταυτόχρονα όμως ο Griffin έχει κατακτήσει την τέχνη να μιλάει προσωπικά στον αναγνώστη, ο οποίος δεν χάνει ποτέ την αίσθηση ότι του απευθύνεται άμεσα. Όλα αυτά συνθέτουν ένα εξαιρετικά σαφές, συναρπαστικό βιβλίο που, όταν το ξεκινήσεις, είναι αδύνατο να το αφήσεις.

Καθορισμός του σκηνικού

Προκειμένου να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πλήρως τη σημερινή μας δυσχερή θέση, ο Edward Griffin εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τις ιστορικές, οικονομικές και πολιτικές προϊστορίες του σημερινού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μας παραδίδει ένα ταχύρυθμο μάθημα για τη φύση του χρήματος, την προέλευση των τραπεζών και την έννοια των κλασματικών αποθεματικών- πώς αυτό οδήγησε στη σαγηνευτική ιδέα της χρήσης του ίδιου χρήματος ξανά και ξανά και πώς αυτή η διαδικασία οδήγησε αναπόφευκτα στην οικονομική καταστροφή όπου και όποτε δοκιμάστηκε. Μαθαίνουμε για τη φόρμουλα των Rothschild, η οποία τελειοποίησε την τέχνη της αποκόμισης τεράστιων κερδών από τα δάνεια προς τις κυβερνήσεις, ιδίως για πολέμους- πώς αυτό οδήγησε στο να εμποδιστεί οποιοδήποτε έθνος να γίνει αρκετά ισχυρό ώστε να εγκαθιδρύσει την ειρήνη (η περίφημη ισορροπία δυνάμεων)- πώς χρηματοδοτήθηκαν εκείνοι που μπορούσαν να υποκινήσουν πολέμους ή επαναστάσεις (συμπεριλαμβανομένων των Μπολσεβίκων το 1917)- πώς οι Αμερικανοί μπήκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο για να σώσουν τα δάνεια του J.P. Morgan προς την Αγγλία- πώς ο περιβαλλοντισμός είναι τώρα το όπλο της επιλογής που αντικαθιστά τον πόλεμο.

Μας μεταφέρει στην υπερ-μυστική συνάντηση των πρακτόρων χρηματιστών και του πράκτορα των Rothschild, Paul Warburg στο νησί Jekyll το 1910, όπου διαμορφώθηκε το βασικό σχέδιο γι' αυτό που έγινε ο νόμος περί Ομοσπονδιακής Τράπεζας- μαθαίνουμε ότι αυτοί οι συνωμότες ήταν ήδη συνδεδεμένοι με τη συνωμοτική βρετανική ομάδα της Στρογγυλής Τραπέζης του ενός κόσμου (British one world Round Table), η οποία προηγήθηκε του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων C.F.R.* (της μυστικής κυβέρνησης των Η.Π.Α.). Μένουμε έκπληκτοι από τη θρασύτατη εξαπάτηση του Κογκρέσου που προώθησε αυτή την αντισυνταγματική πράξη δημιουργώντας το βασικό εργαλείο των χρηματιστών - μια κεντρική τράπεζα με τη δυνατότητα εξάπλωσης. Πληροφορούμαστε πώς αυτό το ίδιο εργαλείο έχει επεκταθεί διεθνώς μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας, προκειμένου να δημιουργηθεί παγκόσμιος πληθωρισμός, να καταβληθούν τεράστια ποσά αιώνιων τόκων για δάνεια που δεν έχουν ποτέ εξοφληθεί στις τράπεζες των χρηματιστών και να κοινωνικοποιηθεί ο Τρίτος Κόσμος -και όλα αυτά με την ευγενική χορηγία ημών, των ανυποψίαστων φορολογουμένων. Τέλος, ο Griffin προβλέπει τη θλιβερή μας μοίρα αν δεν αλλάξει η πορεία μας και στη συνέχεια, εκθέτει βήμα προς βήμα τη διαδικασία για το πώς θα την αλλάξουμε, καλώντας μας να συμπράξουμε μαζί του σε αυτό.

Ο Griffin κοιτάζει το «τέρας» της Fed κατάματα και μας λέει ότι δεν είναι ομοσπονδιακό, δεν έχει αποθεματικά και δεν είναι τράπεζα. Στην πραγματικότητα είναι ένα ολέθριο καρτέλ που λειτουργεί ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ υπάρχει για να «σταθεροποιεί την οικονομία του κόσμου» είναι ανοησίες. Ο πραγματικός λόγος της ύπαρξής της είναι η δημιουργία χρήματος - όχι από «αέρα κοπανιστό», όπως συνήθως υποτίθεται, αλλά, ακριβέστερα, από χρέος. Ο Griffin εξηγεί ότι είναι η πράξη του δανεισμού από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση (και τις δυτικές κυβερνήσεις εν γένει) που προκαλεί την ύπαρξη χρήματος.

Μας παρουσιάζει επίσης τα βήματα της Ανοικτής Αγοράς με τα οποία τα IOUs (ομόλογα) του Δημοσίου αντιστρέφονται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ σε χρήμα μέσω της έκδοσης επιταγών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, χωρίς να υπάρχει χρήμα για να τις καλύψει. Οποιοσδήποτε άλλος το έκανε αυτό θα πήγαινε φυλακή. Ωστόσο, το Κογκρέσο έχει καταστήσει αυτό νόμιμο για τη Fed, επειδή αυτή η κρυφή διαδικασία επιτρέπει στους βουλευτές του να απολαμβάνουν απεριόριστα έσοδα χωρίς να χρειάζεται να αυξήσουν φανερά τους φόρους. Χωρίς αυτή την υπηρεσία, λέει ο Griffin, η νομισματική/πολιτική σύμπραξη θα διαλυόταν και το Κογκρέσο θα καταργούσε τη Fed.

Πολλαπλασιασμός του χρήματος

Ο Griffin εξηγεί ότι αυτές οι επιταγές της Federal Reserve, επικυρώνονται από την κυβέρνηση, κατατίθενται σε μια τράπεζα της Federal Reserve και χρησιμοποιούνται για την πληρωμή των κυβερνητικών δαπανών. Αυτές οι επιταγές δημιουργούν το πρώτο κύμα πλαστικού χρήματος (χωρίς αντίκρισμα, σε χρωματιστό χαρτί) που εισρέει στην οικονομία. Οι δικαιούχοι καταθέτουν αυτές τις επιταγές σε εμπορικές τράπεζες που ανήκουν στο σύστημα της Fed. Εδώ βρίσκεται η πραγματική πληθωριστική δράση. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα κατέχει «μόνο» το επτά τοις εκατό του εθνικού χρέους των σχεδόν πέντε τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Το 12 τοις εκατό που κατέχουν οι ξένοι και το 56 τοις εκατό που κατέχουν οι Αμερικανοί δεν είναι πληθωριστικό, επειδή τα χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά προϋπήρχαν.

Οι εμπορικές τράπεζες, όπως η Federal Reserve, δημιουργούν επίσης χρήμα από το τίποτα -και εισπράττουν τόκους γι' αυτό- πολλαπλασιάζοντας κάθε δολάριο που κατατίθεται εννέα φορές. Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα επιτυγχάνεται μέσω του εργαλείου των κλασματικών αποθεματικών με το οποίο, η Fed επιτρέπει να δανείζεται το 90 τοις εκατό των καταθέσεων. Καθώς οι καταθέσεις γίνονται δάνεια και τα δάνεια γίνονται καταθέσεις, η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται με μικρότερους αριθμούς κάθε φορά. Για παράδειγμα, 1 εκατομμύριο δολάρια σε κρατικό χρήμα (πρώτο κύμα) σε 900.000 δολάρια (δεύτερο κύμα), τα οποία γεννούν 810.000 δολάρια (τρίτο κύμα) κ.λπ., μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Έτσι, το τραπεζικό καρτέλ δημιουργεί ένα χρηματικό ποσό που είναι εννέα φορές μεγαλύτερο από το αρχικό κρατικό χρέος που κατέστησε δυνατή τη διαδικασία.

Ο Griffin δείχνει ότι όταν προστεθεί το αρχικό χρέος, η FED και οι εμπορικές τράπεζες μαζί, έχουν δημιουργήσει περίπου δεκαπλάσιο ποσό από το υποκείμενο δημόσιο χρέος. Δεδομένου ότι αυτό το νεοδημιουργηθέν χρήμα προκαλεί μείωση της αγοραστικής δύναμης όλων των χρημάτων, η προκύπτουσα αύξηση των τιμών είναι, στην πραγματικότητα, ένας κρυφός φόρος.

Όπως το θέτει ο Griffin: "Χωρίς να το συνειδητοποιούν, οι Αμερικανοί έχουν πληρώσει όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, έναν εντελώς κρυφό φόρο ίσο με περίπου το δεκαπλάσιο του εθνικού χρέους!" Και εκπλήσσεται με την αδιαφορία του κοινού γι' αυτή την αφαίμαξη- την αποδίδει στην άγνοια που βασίζεται στην παραπληροφόρηση. Τίποτα δεν θα μπορούσε να αποδείξει την πλάνη πιο σωστά από την τρέχουσα παραπληροφόρηση ότι ο πληθωρισμός είναι υψηλότερες τιμές που προκαλούνται από την πλήρη απασχόληση και την ισχυρή οικονομία- επομένως, το να αφήσουμε τον «ατμό» να βγει από την οικονομία και να επιβραδύνουμε την ανάπτυξη (και συνεπώς την απασχόληση) είναι «καλό». Αυτή η συζήτηση είναι τρέλα. Ο Άλαν Γκρίνσπαν. πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (ο οποίος έχει το θράσος να λέει ότι «ανησυχεί για τον πληθωρισμό»), επαναλαμβάνει αυτές τις αηδίες καθώς προσποιείται ότι ελέγχει τον πληθωρισμό αυξάνοντας τα επιτόκια (!) που απλώς κατέστρεψαν την αγορά ομολόγων, κατακρεούργησαν το χρηματιστήριο και βοήθησαν μόνο τους τραπεζίτες. Έτσι, οι εγκάθετοι πράκτορες, είναι απόλυτα προστατευμένοι και η απάτη συνεχίζεται.

Βίντεο : Ο πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, Alan Greenspan: «Οι ΗΠΑ μπορούν να πληρώσουν οποιοδήποτε χρέος έχουν, επειδή μπορούμε πάντα να τυπώσουμε χρήμα για να το κάνουμε αυτό».


Υπάρχουν πολλά ακόμη θέματα που δεν πρέπει να χάσετε στο σχολιασμό του Griffin σχετικά με τις λειτουργίες του τραπεζικού καρτέλ, όπως:


* Πώς οι κάτοχοι των κρατικών ομολόγων μπορούν να πληρωθούν μόνο από τη δημιουργία ενός πανομοιότυπου ομολόγου από το τίποτα.


* Γιατί οι ΗΠΑ είναι απαραίτητο, επιβάλλεται να είναι σε χρέος.


*Πώς το παράθυρο προεξόφλησης (δάνεια της Fed στις τράπεζες) δημιουργεί περισσότερο ψεύτικο χρήμα.


*Πώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς να εισπράττει καθόλου φόρους.


*Πώς η Fed προκαλεί ανόδους και πτώσεις.


*Πώς, από το 1913, τα χρήματά σας έχουν υποτιμηθεί πάνω από 1.000 %.


*Πώς ένας κανόνας χρυσού σταθεροποιεί αυτόματα τις τιμές.


*Πώς η Fed μπορεί τώρα να νομισματοποιήσει τα χρέη των ξένων κυβερνήσεων!


Χωρίς τις εκτεταμένες γνώσεις που προσφέρει ο Griffin, κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως την οικονομική πραγματικότητα της εποχής μας.

Κατανοώντας το παιχνίδι

Κρίσιμη επίσης για τον έλεγχο της πραγματικότητάς μας είναι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η Fed προστατεύει και πλουτίζει την τραπεζική αδελφότητα στη διεθνή σκηνή. Το παιχνίδι που παίζουν οι εισβολείς, κάνει τους Rothschilds να μοιάζουν με αρχάριους. Εδώ βρίσκεται εν συντομία: Το παιχνίδι ξεκινά με ένα δάνειο-μαμούθ (που δημιουργήθηκε από το τίποτα μέσω της μαγείας των κλασματικών αποθεματικών) από τις Citicorp, Chase Manhattan, Bank of America κ.λπ. σε μια χώρα του Τρίτου Κόσμου με ελάχιστα μέσα για την εξυπηρέτηση του χρέους και πολύ περισσότερο για την αποπληρωμή της αρχής. Είναι αυτοί οι κορυφαίοι τραπεζίτες ηλίθιοι; Ο Griffin εξηγεί ότι αυτό είναι το είδος δανείου που λατρεύουν αυτοί οι τραπεζίτες, αφού κερδίζουν τα χρήματά τους από τους τόκους του δανείου και όχι από την αποπληρωμή του δανείου. Προτιμούν το δάνειο να μην αποπληρωθεί ποτέ. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να χάσουν, επειδή η Ομοσπονδιακή Τράπεζα εγγυάται ότι τα μαζικά δάνεια που θα περιέλθουν σε αθέτηση, δεν θα επιτραπεί να επηρεάσουν σοβαρά την εκδότρια τράπεζα (πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει), επειδή αυτό θα «διατάρασσε ολόκληρη την οικονομία». Έτσι, μας λέει ο Griffin, «αφού το Σύστημα καθιστά κερδοφόρο για τις τράπεζες να κάνουν μεγάλα, επισφαλή δάνεια, αυτό είναι το είδος των δανείων που θα κάνουν οι τράπεζες. Επιπλέον, είναι προβλέψιμο ότι τα περισσότερα επισφαλή δάνεια θα οδηγηθούν σε αθέτηση». Και βέβαια, πολύ σύντομα η χρεοκοπία απειλεί. Η τράπεζα δημιουργεί πρόσθετο χρήμα από το τίποτα και το δανείζει έτσι ώστε η ροή των τόκων της να συνεχίζεται τόσο για το αρχικό δάνειο όσο και για το νέο δάνειο (το παιχνίδι του «roll-over»). Στην επόμενη κρίση, η τράπεζα δημιουργεί ακόμα περισσότερα χρήματα από το τίποτα για να καλύψει τους τόκους και των δύο δανείων συν ένα επιπλέον ποσό για να το ξοδέψει ελεύθερα ο δανειολήπτης (το παιχνίδι «up-the-ante»). Τέλος, η τράπεζα συμφωνεί σε χαμηλότερο επιτόκιο και μεγαλύτερη περίοδο αποπληρωμής (το παιχνίδι «reescheduling»). Τελικά έρχεται η ώρα για τον «τελικό ελιγμό» όπου, το Κογκρέσο συμφωνεί να εγγυηθεί τις μελλοντικές πληρωμές και το όλο μπέρδεμα μεταφέρεται στις πλάτες των φορολογουμένων, ενώ το κράτος-δανειολήπτης, παγιδεύεται σε ένα πρόγραμμα «λιτότητας» του ΔΝΤ που «τερματίζει» στην κυριαρχία του.

Τώρα τα χρήματα μετακινούνται μέσω διαφόρων καναλιών "εξωτερικής βοήθειας" προς τον δανειολήπτη, ο οποίος συνεχίζει να πληρώνει αέναους τόκους στην τράπεζα. Σχεδόν όλα αυτά τα χρήματα δημιουργούνται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και, καθώς μετακινούνται στην οικονομία, αραιώνουν την αξία των χρημάτων που ήδη υπάρχουν εκεί. Ο αμερικανικός λαός, λέει ο Griffin, δεν έχει ιδέα ότι πληρώνει το λογαριασμό για να πλουτίζουν οι εσωτερικοί τραπεζίτες.

Οι φόβοι των ιδρυτών πραγματοποιήθηκαν

Οι αναγνώστες μπορεί να εκπλαγούν όταν μάθουν ότι η Federal Reserve είναι η τέταρτη κεντρική τράπεζα που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι τρεις προηγούμενες κατέρρευσαν εν μέσω αναπόφευκτου οργιώδους πληθωρισμού και εκτεταμένης οικονομικής καταστροφής. Οι Ιδρυτές της χώρας κατάλαβαν και φοβήθηκαν τόσο ξεκάθαρα το άχρηστο χαρτονόμισμα που επιβλήθηκε στο κοινό με νόμους περί νόμιμου χρήματος (αυτό ακριβώς που συμβαίνει τώρα), ώστε γέμισαν τις εργασίες της Συνταγματικής Συνέλευσης με δηλώσεις του τρόμου τους γι' αυτό. Όλοι μας σήμερα, που στερούμαστε μια τέτοια αλήθεια, πρέπει να θυμηθούμε τα λόγια τους:

* George Mason της Virginia: «Έχω ένα θανάσιμο μίσος για το χαρτονόμισμα».

 

* John Langdon του New Hampshire: «Θα προτιμούσα να απορρίψω ολόκληρο το [Σύνταγμα] παρά να δώσω στη νέα κυβέρνηση το δικαίωμα να εκδίδει πλαστό χρήμα».

* George Reed του Delaware: «Το δικαίωμα έκδοσης πλαστικού χρήματος θα ήταν τόσο ανησυχητικό όσο και το χάραγμα του θηρίου στην Αποκάλυψη».

* Thomas Paine: «Η τιμωρία ενός μέλους του Κογκρέσου που θα προωθούσε έναν τέτοιο νόμο θα έπρεπε να είναι ο θάνατος».

Ο G. Edward Griffin δεν αρκείται στην παρουσίαση της γνωστής εικόνας, αλλά προβάλλει τη σημερινή πραγματικότητα στο μέλλον. Η πρώτη του προβολή είναι ένα σενάριο καταστροφής η δεύτερη είναι ένα ρεαλιστικό σχέδιο για τη σωτηρία της χώρας και των ανθρώπων της. Αυτά τα κεφάλαια μπορεί, τελικά, να είναι τα πιο σημαντικά του βιβλίου.

Ο Griffin βλέπει την Ημέρα της Κρίσεως ως μια κατασκευασμένη οικονομική καταστροφή, η σοβαρότητα της οποίας θα κάνει τους πανικόβλητους Ανθρώπους να καλωσορίσουν μια «διάσωση» της Παγκόσμιας Τράπεζας με ένα παγκόσμιο νόμισμα. -Το ΔΝΤ/Παγκόσμια Τράπεζα λειτουργεί ήδη, σε συνδυασμό με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, ως παγκόσμια κεντρική τράπεζα. -Ένα παγκόσμιο νόμισμα έχει ήδη σχεδιαστεί, περιμένοντας μια κρίση που θα δικαιολογήσει την εισαγωγή του. Από αυτό το σημείο και μετά, γράφει ο Griffin, δεν θα υπάρχει διαφυγή από τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Προς το παρόν οι ΗΠΑ αποδυναμώνονται σκόπιμα με φαινομενικά παράλογες δαπάνες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό: Ως ένα ακόμη απογοητευτικό παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού του προέδρου Κλίντον στην Ευρώπη (το άρθρο γράφτηκε το 1994) υποσχέθηκε αδιαμαρτύρητα περισσότερα δισεκατομμύρια δολάρια στην Πολωνία, την Ουκρανία και τις χώρες της Βαλτικής. Το όνομα του παιχνιδιού είναι να ξοδεύουμε για οτιδήποτε, οπουδήποτε. Ο στόχος είναι να καταρρεύσει το σύστημα...

Η ζωή στη Νέα Τάξη Πραγμάτων

Πώς θα είναι η ζωή στη νέα τάξη πραγμάτων των Εισβολέων; Ο Griffin το εξηγεί με τα λόγια των ίδιων. Μια πηγή είναι η μυστική μελέτη του Ινστιτούτου Hudson του 1966, που ανατέθηκε από τον υπουργό Άμυνας Robert McNamara με τίτλο Report from Iron Mountain. Η μελέτη αυτή συζητά εν ψυχρώ διάφορα μέσα με τα οποία η κυβέρνηση θα μπορούσε να ελέγχει τον πληθυσμό και να διαιωνίζεται στην εξουσία ελλείψει πολέμου (η "ειρήνη" του ΟΗΕ).

Η ανασκόπηση του G. Edward Griffin (με εκτενή παραδείγματα) αυτής της πραγματικά διαβολικής μελέτης των Εισβολέων είναι αριστουργηματική. Την αναλύει και μας δείχνει το απόλυτο κακό της. Η παραδοχή της μελέτης είναι ότι ιστορικά, το μόνο μέσο με το οποίο μια κυβέρνηση μπόρεσε ποτέ να «εξασφαλίσει την υποταγή των πολιτών στο κράτος» είναι ο πόλεμος. Μόνο ο πόλεμος μπόρεσε να παράσχει την εξωτερική απειλή χωρίς την οποία καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να συσσωρεύσει εξουσία. Ο πόλεμος χρησιμοποιείται για να κάνει τις μάζες να ανέχονται αδιαμαρτύρητα κάθε είδους στερήσεις, φορολογία και ελέγχους. Κανένα ποσό θυσίας στο όνομα της νίκης δεν απορρίπτεται. Η αντίθεση εκλαμβάνεται ως προδοσία.

Όμως, λέει ο Griffin, το Report From Iron Mountain εξηγεί ότι το σύστημα του πολέμου μπορεί να πρέπει να αντικατασταθεί επειδή «ίσως τώρα να είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση στην οποία όλα τα έθνη θα είναι αφοπλισμένα και πειθαρχημένα από έναν παγκόσμιο στρατό, μια κατάσταση την οποία θα ονομάσουμε ειρήνη. Σε αυτή την περίπτωση, τι θα μπορούσε να υποκαταστήσει τον πόλεμο;».

Εδώ, εξηγεί ο Griffin, βρίσκεται η προέλευση της στρατηγικής για την προώθηση της οικολογικής καταστροφής ως του νέου εχθρού που απειλεί ολόκληρο τον κόσμο. Η απειλή δεν χρειάζεται να είναι πραγματική, αρκεί να μπορούν να πειστούν οι μάζες ότι είναι πραγματική. Η αξιοπιστία είναι το κλειδί, όχι η πραγματικότητα. Γράφει ότι το Report From Iron Mountain εξηγεί τη χιονοστιβάδα των ψεύτικων επιστημονικών ισχυρισμών που δημοσιοποιούνται άκριτα από τα ελεγχόμενα από τους εισβολείς μέσα ενημέρωσης, καθώς και τη χρηματοδότηση των περιβαλλοντικών "τρελών" από εταιρείες και επιχειρήσεις που φαίνεται να έχουν τα περισσότερα να χάσουν. Θεωρεί ότι το σχέδιο είναι εξαιρετικά επιτυχημένο.

Ο καταιγισμός προπαγάνδας είχε ένα πρωτοφανές αποτέλεσμα. Οι πολιτικοί εκλέγονται πλέον μόνο με το «ενδιαφέρον για το περιβάλλον και την υπόσχεση να πατάξουν τις δυσάρεστες βιομηχανίες», χωρίς κανείς να νοιάζεται για τη ζημιά που προκαλείται στην οικονομία ή στις ελευθερίες μας. Ακριβώς όπως καμία θυσία δεν είναι πολύ μεγάλη σε καιρό πολέμου, το τι συμβαίνει στην οικονομία ή την ελευθερία μας δεν έχει καμία σημασία «όταν ο ίδιος ο πλανήτης στον οποίο ζούμε είναι άρρωστος και πεθαίνει...».

Ο Griffin μας συστήνει τον πολυεκατομμυριούχο Maurice Strong, τον πανίσχυρο περιβαλλοντικό τσάρο του ΟΗΕ, ο οποίος μας δίνει όλη τη γραμμή: "Οι ΗΠΑ διαπράττουν περιβαλλοντική επίθεση εναντίον του υπόλοιπου κόσμου. Ο σημερινός τρόπος ζωής της εύπορης μεσαίας τάξης - υψηλή κατανάλωση κρέατος, κατεψυγμένα και έτοιμα τρόφιμα, ηλεκτρικές οικιακές συσκευές, αυτοκίνητα, κλιματισμός, προαστιακές κατοικίες - όλα αυτά πρέπει να φύγουν. Τα οικοσυστήματα του κόσμου μπορούν να διατηρηθούν μόνο με τη μείωση του βιοτικού μας επιπέδου με δελτίο τροφίμων, φορολογία και πολιτική κυριαρχία από την παγκόσμια κυβέρνηση".

Η ανάγνωση αυτής της ενότητας θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε την κυβέρνηση. Ωστόσο, λέει ο Griffin, αυτή η διεστραμμένη, εξουσιομανής διευθέτηση των Εισβολέων δεν χρειάζεται να επικρατήσει. Κανένα από αυτά τα φοβερά πράγματα δεν χρειάζεται να συμβεί. Περιγράφει μια διαδικασία με την οποία η Federal Reserve μπορεί να καταργηθεί, το εθνικό χρέος να εξοφληθεί και η χώρα να επιστρέψει σε ένα υγιές νομισματικό σύστημα βασισμένο στο ασήμι και τον χρυσό.

Το μόνο που χρειάζεται είναι οι προσπάθειες των Αμερικανών που ανησυχούν και νοιάζονται. Ο Griffin μας καλεί να τον ακολουθήσουμε για να απελευθερωθούμε από τους συνωμότες του κόσμου. Μπορεί να γίνει.


Πηγή - Μετάφραση/προσθήκες : Φοίνιξ Copyright© All rights Reserved



*Το Joint Chiefs of Staff DoD Publication 1 (1987) Glossary of Department of Defense Military Associated Terms ορίζει: «Μυστικές Επιχειρήσεις: (DoD, Interpol, Inter-American Defense Board) Επιχειρήσεις οι οποίες σχεδιάζονται και εκτελούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκρύπτουν την ταυτότητα ή να επιτρέπουν την εύλογη άρνηση από τον χορηγό. Διαφέρουν από τις μυστικές επιχειρήσεις στο ότι δίνεται έμφαση στην απόκρυψη της ταυτότητας του χορηγού και όχι στην απόκρυψη της επιχείρησης.»

Το C.F.R. (Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων) έχει χρησιμοποιήσει μυστικές επιχειρήσεις για να αποκρύψει την ταυτότητά του, ενώ έχει πάρει μεθοδικά τον έλεγχο του Υπουργείου Εξωτερικών, της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και των εκτελεστικών, νομοθετικών και δικαστικών κλάδων της κυβέρνησης. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ίδρυσε και ελέγχει το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό Σύστημα το οποίο, έχει βαθιά επίδραση στις οικονομίες των Ηνωμένων Πολιτειών και του κόσμου.

Να σας θυμίσουμε μία μόνο χαρακτηριστική φράση μέλους του συμβουλίου εξωτερικών υποθέσεων: «Θα έχουμε μια παγκόσμια κυβέρνηση, είτε σας αρέσει είτε όχι. Το μόνο ζήτημα θα είναι να ξέρουμε αν θα προκύψει από κατάκτηση ή από συγκατάθεση». (Paul Warburg, Χρηματιστής, μέλος του CFR, του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων).

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΕXE MARRS (ΠΡΙΝ 34 ΧΡΟΝΙΑ) ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ (CFR):

Eνας οργανισμός πού πολλοί ερευνητές τής συνωμοσίας πιστεύουν ότι είναι ο πρωτεύον μοχλός τού Τάγματος ...είναι το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ή (Υποθέσεων) CFR, The Council on Foreign Relations.

Ανάμεσα στήν ισχυρή & πλούσια ηγεσία του είναι : o Γουώλτερ Ρίστον, πρώην πρόεδρος τής Citibank/Citicorp το μεγαλύτερο ίδρυμα τής Αμερικής, ο Χάουαρντ Μπέηκερ πρώην αρχηγός τού επιτελείου τού προέδρου των ΗΠΑ & γερουσιαστής τής πολιτείας τού Τενεσή, ο Αμπά Εμπάν πρώην Ισραηλινός πρέσβης στόν ΟΗΕ & υπουργός εξωτερικών τού Ισραήλ, ο Τζώρτζ Σούλτς τέως υπουργός εξωτερικών τού Ρήγκαν, ο Σάϊρους Βάνς τέως υπουργός εξωτερικών τού Κάρτερ, ο Νουκατσάβα Ε. πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικονομ. Οργανισμών τής Ιαπωνίας,ο αντιστράτηγος Μπρέντ Σκάουκροφτ, διπλωμάτης υπεύθυνος διαπραγματεύσεων στα θέματα εξοπλισμών πρώην αντιπρόεδρος τού ομίλου ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ, ο Χένρυ Κίσσινγκερ τέως υπουργός των εξωτερικών τού Νίξον & πρόεδρος τού ομίλου ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ πού απετέλεσε ίσως τον πυρήνα τού CFR & o Nτέηβιντ Ροκφέλλερ που υποψιάζονται πολλοί ότι είναι ΤΟ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΓΡΑΝΑΖΙ ΤΟΥ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ. [Πηγή]

• Η γέννηση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ
  
  
• Γιατί συμβαίνουν παγκόσμια χρηματοοικονομικά κραχ;
  
  
• Το απόλυτο ξεσκέπασμα της κεντρικής τράπεζας και του συστήματος που ενεργεί μαφιόζικα, "εκτός του κανόνα χρυσού" και η είσοδος της ανθρωπότητας στον εφιάλτη της δήθεν «παγκοσμιοποίησης».
  
  
• FED, η κεντρική τράπεζα
  
  
• Οι τραπεζίτες έφεραν το Ναυτικό Δίκαιο στην ξηρά-Η χρήση του νόμου και της εξαπάτησης για την υποδούλωση.