Η νομική μυθοπλασία πρέπει να πεθάνει... Θάνατος στους υπαίτιους Αχυράνθρωπους!

«Κράτος, ονομάζεται το πιο ψυχρό από όλα τα ψυχρά τέρατα. Ψυχρά ψεύδεται επίσης -και αυτό το ψέμα ξερνάει από το στόμα του: « “ΕΓΏ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΙΜΑΙ Ο ΛΑΟΣ”. ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ! Δημιουργοί ήταν αυτοί που δημιούργησαν τους λαούς, και κρέμασαν πάνω τους μια ΠΙΣΤΗ και μια ΑΓΑΠΗ: έτσι υπηρέτησαν τη Ζωή. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΣΦΑΓΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ: κρεμούν ένα σπαθί και εκατό πόθους πάνω τους. ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΛΑΟΣ, ΕΚΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΙΣΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΤΙ, ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΘΙΜΩΝ». -Φρίντριχ Νίτσε, από το «Τάδε έφη Ζαρατούστρα».

Ο άνθρωπος που ενεργεί με αναφορές στο μαγικό ξόρκι της "εγγύησης", πίσω από  την παιδεία του δημόσιου φρονήματος υπάρχει, λατρεύοντας, πληρώνοντας φόρο τιμής και προσφέροντας ανθρωποθυσίες μέσω εμπορικών πολέμων στα έθνη, επιθυμώντας πάνω απ' όλα το προϊόν (χρήμα) αυτών των εταιρικών έθνών, συμπεριλαμβανομένου του να είναι μέρος της αξίας του ανθρώπινου κεφαλαίου του ως ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ζωντανό απόθεμα/live stock). Χωρίς τους χρήστες του προϊόντος του, των χρημάτων του, κάθε έθνος και τα είδωλά του θα καταρρεύσουν, και το γνωρίζουν καλά αυτό οι αυτόκλητοι "διαχειριστές" των εγγυήσεων, "για μια καλύτερη ζωή". Έτσι, έπρεπε να δημιουργήσουν τα Ηνωμένα Έθνη για να καταστρέψουν όλα τα έθνη και να τα αναστήσουν από τους νεκρούς, σε ένα ενιαίο Έθνος, μια Κυβέρνηση, μια Θρησκεία και Έναν λαό («πρόσωπα/αχυρανθρώπους»). Όλα τα έθνη θα πεθάνουν μέσα σε βίαιη αγωνία, καθώς θα προσπαθούν να επιβάλουν το προϊόν τους (πίστωση) στους νομικά και βιβλιογραφικά αναλφάβητους εθελοντές, υπάκουους υπηκόους τους.

Και έτσι εδώ, πρέπει να ρωτήσω όχι μόνο τον εαυτό μου αλλά και τον αναγνώστη : Θέλεις πραγματικά να φαντάζεσαι τον εαυτό σου ως ένα κομμάτι του «Λαού», παρόλο που αυτός ο βαρύγδουπος τίτλος της πολλαπλότητας δεν είναι στην πραγματικότητα δυνατός στη Φύση και συνεπώς δεν μπορεί, παρά να είναι πάντα ένα ψέμα αυτοεξευτελισμού; Πιστεύεις πραγματικά ακόμα ότι ο Λαός υπάρχει στην πραγματικότητα; Θα συνεχίσεις να λατρεύεις αυτούς τους γκουρού, τεχνίτες της μυθοπλασίας, αυτούς τους διαβόλους που ενσωματώνονται στη δική τους αυτοαποκαλούμενη θεότητα -το κράτος και ότι αντιπροσωπεύει;

Διότι όλοι οι θεοί των εθνών είναι είδωλα...

Αλήθεια προσπαθείς να γίνεις σαν αυτούς; Είναι δυνατόν να πιστεύεις, ότι ένας ιδιωτικός αφέντης και ιδιοκτήτης είναι κατά κάποιο τρόπο καλύτερος από το να είσαι ελεύθερος στα μάτια του Δημιουργού; Μπορείς πραγματικά να πιστέψεις, ότι δεν έχεις δημιουργηθεί Φυσικά, Ίδιος με όλους τους άλλους; ...Ίσως μια καλύτερη ερώτηση είναι, έχεις καταλάβει ποιος περιλαμβάνεται σε αυτή την υστεροφημία του «Λαού»; Ότι η ανεξαρτησία από την/τις εταιρεία/ες του Στέμματος και τον μεγάλο παπά (πάπα) είναι μέρος του μεγάλου νομικού ψέματος της ιστορίας, και ότι οι γενεαλογίες αυτών των γαιοκτημόνων, πολιτικών, ηθοποιών, επιχειρηματιών πρωθυπουργών και προέδρων, είναι απλώς η ίδια υστεροφημία των απογόνων των κληρονόμων του αγγλικού στέμματος; Ακούγεται αυτό σαν ανεξαρτησία;

Αν η απάντησή σου είναι όχι, και φιλοδοξείς να γίνεις ένας κλέφτης, ένας βαμπιρικός, παρασιτικός απατεώνας, ένας πειρατής του νομικού λιμανιού και του καταστήματος της εταιρείας και διαφθορέας των μαζών των ανθρώπων ως ψευτοβασιλιάς της πρακτικής του νομικού αυτού matrix, τότε έχω αποτύχει εδώ στις ειλικρινείς προσπάθειές μου να σε διδάξω τον ηθικό Εθιμικό Νόμο της Φύσης & του Δημιουργού. Διότι είναι η καταραμένη εξουσία, στα χέρια διεστραμμένων και δόλια συντεχνιασμένων ατόμων, που κράτησαν την Αλήθεια και τη Γνώση μυστήριο για όλους όσους εξουσιάζουν, τιμωρώντας τους σε διαρκή, στρατιωτικά επιβαλλόμενη, θεσμοθετημένη άγνοια. Αυτό λοιπόν θα είναι το σκήπτρο της εξουσίας σου καθώς θα βασιλεύεις στο τέλος αυτής της εποχής, υπό την προφανή Συνωμοσία της Εωσφορικής Ατζέντας 2030, με στόχο το τέλος της Ύπαρξης του ανθρώπου υπό τον θεό που υποστηρίζετε όλοι σας, τον μαμωνά. Καλώς ήρθατε, στην από το σινάφι σας δημιουργημένη κόλαση. (κλικ στις φώτο)

Αν πάλι η απάντησή σου είναι ναι, αν αναζητάς μια Αληθινή και πνευματική Ζωή κάτω από τον Κοινό Νόμο της Φύσης, τότε είσαι το υπόλοιπο -κατάλοιπο, αυτό που μένει μετά την αποκόλληση, αφαίρεση ή καταστροφή ενός μέρους. ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ.

Παρατίθεται εδώ, ένα ύστατο κομμάτι γνώσης στην δύσκολη και υπεύθυνη προσπάθεια που βρίσκεται μπροστά σου, και που εδραιώνει περαιτέρω αυτά που εμείς έχουμε μάθει μέχρι τώρα. Διότι σε αυτό το σημείο, ο διεκδικητικός αναγνώστης σκέφτεται έστω και αόριστα τη δική του έξοδο από αυτό το νομικό status πίσω στη Φύση, τον Δημιουργό και τους Νόμους τους. Να θυμάσαι όμως, όταν κάποιος έχει ήδη μπει στην τρύπα του λαγού, δεν χρειάζεται να κοιτάξει προς τα κάτω για την είσοδο αλλά προς τα πάνω για την έξοδο. Το πρόβλημα είναι ότι η είσοδος είναι η έξοδος και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη ότι έχουμε πέσει μέσα, γιατί αυτό το «γεγονός», αυτή η πτώση, συμβαίνει κατά τη γέννηση.

Πού να ψάξουμε λοιπόν για τη λύση σε αυτό το αίνιγμα; Πώς ξεφεύγουμε από το μυθοπλαστικό πεδίο των θεών των νομικών "προσώπων", τόπων και πραγμάτων, όταν φαινομενικά υπάρχουν παντού γύρω μας; Πώς μπορούμε να αρχίσουμε καν να βλέπουμε το νομικό matrix, όταν οι ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ του νόμου του διαπερνούν τα πάντα που βλέπουμε και χρησιμοποιούμε μέσω των ιδιοκτησιακών ονομάτων (πλασματικών) και των νομικών ελέγχων των κακεντρεχών εξουσιαστών; Πώς στο όνομα του Δημιουργού θα φύγουμε από αυτή την ανθρωπογενή κόλαση; -Η απάντηση κρύβεται μέσα σε αυτές τις ίδιες τις ερωτήσεις.

Βλέπετε, η λέξη λύση είναι άλλη μια παρεξηγημένη έννοια που χρησιμοποιείται λανθασμένα από τον εταιρικό κόσμο στα λογότυπα και τις διαφημίσεις του, ως λύσεις σε ανθρωπογενή προβλήματα που, ως επί το πλείστον, υπάρχουν μόνο σε εκείνο το "καλλιτεχνικό" πεδίο της τεχνολογίας (τέχνης), της οικονομίας και του εμπορίου.

Τι συμβαίνει όμως όταν ανακαλύπτουμε την πραγματική πρόθεση και σημασία αυτής της λέξης στο δίκαιο; Μπορεί η πραγματική, ουσιαστική λύση να είναι όντως τόσο εύκολη, όσο η αποκάλυψη του ορισμού αυτού του νομικού όρου «λύση»;

Είναι ειρωνικό ότι εδώ, στο τέλος, διαπιστώνουμε πως ο νόμιμος θάνατος είναι η επιθυμητή λύση για μια πολιτειακή ζωή. Διότι επιθυμούμε να σκοτώσουμε το πρόσωπο («προσωπείο/persona»), διατηρώντας παράλληλα τον Άνθρωπο. Πρέπει να σκοτώσουμε τον Αχυράνθρωπο, αποκόπτοντας κάθε πιθανή νομική, συμβατική προσκόλληση στην εικονική του ύπαρξη. Πρέπει να εγκαταλείψουμε τη δικαιοδοσία του (τόπο) και να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τα οφέλη του (πράγματα). Πρέπει να αποσυνδέσουμε το όνομά μας από το νομικό (αντιανθρώπινο) επώνυμό του, έτσι ώστε η βούλησή μας να είναι αυτονόητα δοκιμασμένη. Πρέπει να γίνουμε ανώνυμοι, διφορούμενοι και επομένως χωρίς νομική, αναγνωρίσιμη, ιδιοκτησιακή μορφή. Αναζητούμε την Αληθινή Ζωή μετά τον πνευματικό θάνατο (αστική ζωή) στον οποίο μας εξαπάτησαν και μας προκάλεσαν!

Όμως το χρέος αυτό δεν είναι χρηματικό, όπως έχουμε ήδη συζητήσει, δηλαδή δεν μπορεί απλώς να εξοφληθεί με χρήματα. Το χρήμα είναι απλώς μια αναπαράσταση του χρέους, μια υποσχετική, και έτσι η πληρωμή του μόνο μετακυλίει αυτό το χρέος σε άλλο. Όχι, το χρέος μας είναι ένα χρέος απόδοσης, και είναι μια νομική δυσφορία.

Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούμε από μια ασθένεια είναι να απαλλάξουμε την κατάσταση της ασθένειας από το μυαλό, το σώμα και την ψυχή. Όπως το πύον που σχηματίζεται γύρω από μια σχισμή και σηματοδοτεί την ανοσολογική αντίδραση του σώματος και τη μάχη ενάντια σε ξένα αντικείμενα, έτσι και εμείς, χρειάζεται να απαλλάξουμε το ξένο υποκείμενο της προσωπικότητάς μας και όλες τις άλλες νομικές σκέψεις και πειρασμούς από τον Εαυτό μας. Πρέπει να απομακρύνουμε τη μόλυνση αποφορτίζοντας ό,τι είναι αυτό που διαφθείρει το αίμα μας σωματικά, διανοητικά και νομικά. Η αρρώστια δεν μπορεί να δελεαστεί με χρήματα, πρέπει να εξαναγκαστεί να φύγει με απαλλαγή. Εν ολίγοις, πρέπει να επιστρέψουμε στη Φυσική, αρνητική, προ-διαταραχής κατάσταση της Ύπαρξής μας, αδιατάρακτη στην Ενότητά μας και στην υπαγωγή στη Φύση και το Νόμο του Δημιουργού.

Η ιδιότητα του πολίτη είναι τραυματισμός, ως εθελοντική λειτουργία. Και κάποιος που γνωρίζει ότι βρίσκεται σε απάτη δεν μπορεί ποτέ να ισχυριστεί ότι η απάτη γίνεται σε βάρος του μέσω αυτής της εκούσιας ζημίας. Δεν υπάρχει αδικοπραξία για βλάβη όταν κάποιος συμφωνεί με τον εταιρικό εμπορικό κώδικα ως δόγμα του δικαίου του, διότι είναι το 'δικαίωμα' και πάλι να υποστεί πόνο, να τιμωρηθεί, να φορολογηθεί και να εκβιαστεί (απαιτηθεί) από αυτόν. Και επειδή αποδεχόμαστε οικειοθελώς αυτά τα καθήκοντα ως μέρος του τραυματισμού μας στην ιδιότητα του προσώπου / της προσωπικότητάς μας, συμφωνούμε να σταθούμε ως ο αναπόφευκτος εγγυητής αυτής της ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ νομικής προσωπικότητας και της προστασίας που ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ότι υπόκειται στις υποχρεώσεις που δημιουργούνται από αυτά τα εκχωρηθέντα "ίσα δικαιώματα" των «προσώπων», δηλαδή : το δικαίωμα σε ίσες κυρώσεις (τιμωρίες) από τους "θεούς" των εθνών και τους μισθοφόρους πράκτορες (δαίμονες) τους σε ενιαία μορφή.

Σας προειδοποιήσαμε ότι η Αλήθεια είναι συχνά επώδυνη, και ακόμη περισσότερο για εκείνον που προσκολλάται στις απάτες και τα ψέματα (νομικές αλήθειες) της δράσης που περιπλέκεται μέσα σε αυτό το καλλιτεχνικό, νομικό πεδίο και τους ψευδείς, θορυβώδεις τίτλους του. Όπως ο δρόμος του δεινόσαυρου, η ιστορία του αχυράνθρωπου (φανταστικής νομικής persona) πρέπει να εξαφανιστεί πριν ο άνθρωπος αυτοκτονήσει ως είδος χωρίς προβλέψιμη Αρχή στην άσκοπη βιο-μηχανική και τεχνο-λογική του πορεία -προς έναν σύγχρονο πύργο της Βαβέλ και του bellial (κακία)- σκοτώνοντας το Φυσικό του περιβάλλον. Η ανάσα της νομιμοφανούς μυθοπλαστικής ύπαρξης, πρέπει να αποκοπεί με λύση (απαλλαγή), με το τέλος όλων των συμβάσεων και συνεπώς όλων των συμβεβλημένων νομικών (και υπαρξιακών) ασθενειών, η νομιμοφανής ζωή πρέπει να σβήσει από κάθε νομική προσωπικότητα κάθε νομικής οντότητας και εταιρείας για να ΖΗΣΕΙ ο άνθρωπος φυσικά Ελεύθερος από την ίδια του την εγγυητική επιστολή (αχυράνθρωπος) στην τυραννία.

Το νομικό ψέμα πρέπει να πεθάνει, ώστε το Πραγματικό να μπορέσει και πάλι να πραγματοποιηθεί και να αυτο-ενεργοποιηθεί πέρα και παρά αυτά τα νομικίστικα σύμβολα και προσομοιώσεις του. Αυτή η διαδικασία της αφύπνισης από τους νεκρούς στη Ζωή, ώστε να μπορούμε να Ζούμε για και να προστατεύουμε το Άρρητο Έν, είναι ίσως η μόνη σωτηρία του Ανθρώπου, και ίσως σε αυτές τις επικίνδυνες μέρες, όλης της Ζωής στη γη που έχει ανατεθεί Κυριαρχικά στον Άνθρωπο ως επιστάτη της. Πρέπει να μεγαλώσουμε και να σταματήσουμε να θηλάζουμε τη θηλή των τεχνητών συσκευών κρυμμένοι μέσα σε τεχνητές νομικές μήτρες. Πρέπει να γίνουμε ένα με τα πάντα και να γίνουμε τα πάντα με το Ένα.

Αλλά πρώτα πρέπει να επιτρέψουμε οικειοθελώς να πεθάνει το τεχνητό κατασκεύασμα της ψεύτικης ζωής και της άχρηστης νοημοσύνης και πληροφορίας. Χρειάζεται να ξαναγεννηθούμε μέσα στον Αληθινό Εαυτό μας, αγκαλιάζοντας τη Φυσική, ενσωματωμένη γνώση της αρχής της αντίφασης, «ένα πράγμα δεν μπορεί να είναι και να μην είναι ταυτόχρονα» και αυτονόητες αλήθειες όπως «το κακό πρέπει να αποφεύγεται, το καλό να γίνεται» αναγνωρίζοντάς τες, όχι απλώς ως την Αγάπη του Εαυτού, αλλά ως την Αληθινή Αγάπη του Εαυτού ως μέρος της Ενότητας και της Αρμονίας Όλης της Ύπαρξης. Δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον Αληθινό Εαυτό μας ενώ προσποιούμαστε ότι είμαστε κάτι που δεν είμαστε. Και χωρίς μια τέτοια πνευματική γνώση και Αγάπη του Εαυτού, είναι αδύνατο να αγαπήσουμε όλους τους άλλους ως Ένα, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν αναδρομολογηθεί από τη γέννησή τους με μια ψεύτικη, νόμιμη ταυτότητα. Είναι αυτή η καλλιτεχνικά ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ και ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΗ ζωή, αυτός ο αχυράνθρωπος, που κάθε άνθρωπος πρέπει να αποφορτίσει (ώστε να σταματήσει να αναπνέει δύναμη μέσα του) και να εξαγνίσει.

Η ζωή της μαριονέτας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την ανάσα ενός πρόθυμου αφέντη, και τα νήματα αυτού του αφέντη δεν μπορούν να τραβηχτούν από κανέναν κύριο, αν η μαριονέτα (ιδιοκτησία) της αρχής καταστραφεί.

Για να κόψουμε τα νήματα των καταστατικών νόμων, πρέπει να κόψουμε τα νήματα της μαριονέτας μας («πρόσωπο»). Αλλά ο νόμος της μαριονέτας αναγνωρίζει μόνο μια λύση, μια εναλλακτική λύση στην τέχνη που την έχει κατασκευάσει για να μας κρατάει σε αυτό το νομικό πλέγμα. Την επιστροφή του πραγματικού, αληθινού ΑΝΘΡΩΠΟΥ στον πλανήτη μας.

Τέλος, αν καταστραφεί όλη η νομική υποκρισία και η γλώσσα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα στη Φύση, τίποτα στην Πραγματικότητα και επομένως κανένας άνθρωπος δεν θα πληγεί. Το κουνέλι θα συνέχιζε να υπάρχει στην διφορούμενη σύστασή του σαν να μην υπήρχε ποτέ η λέξη κουνέλι. Και ο Κοινός Νόμος της Φύσης θα έμενε ανέγγιχτος, γιατί η Αληθινή, αυτο-ύπαρξή Του δεν απαιτούσε ποτέ τίποτα από τον άνθρωπο, ούτε ονόματα ή τίτλους, και σίγουρα καμία γλωσσική τέχνη. Το διευκρινίζω αυτό εδώ, επειδή πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μόνο μια συλλογική συγχώρεση όλων των μύθων, όλων των χρεών και όλων των εγκλημάτων κατά του φυσικού περιβάλλοντος που επικαλούνται εκείνοι που σήμερα κρύβονται πίσω από τέτοια νομικά πρόσωπα και τίτλους, μόνο η συνολική συναίνεση όλων των ανθρώπων, μπορεί να προκαλέσει το θάνατο όλων των ανθρώπων. Μόνο τότε... και η τέχνη της εξαπάτησης θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την γενοκτονία. Σε αντίθετη περίπτωση, η δύναμη τέτοιων νομικών εξαπατήσεων που γίνονται μέσω της άσκησης μιας ψεύτικης προσωπικότητας, δεν θα έχει πουθενά να κρυφτεί, αντίθετα θα καταπολεμηθεί λογικά και Νόμιμα από τη δύναμη των φρουρών της Αλήθειας.

Μέχρι να εξαλειφθεί ο σεβασμός της υποκριτικής από τα μυαλά των μισανθρώπων, αυτοί που παριστάνουν τους θεατρικούς χαρακτήρες θα ενσωματώνονται σε τεχνικά πρόσωπα (συνωμοσίες) και θα συμπράττουν στη διαφθορά, την πειρατεία και τα εγκλήματα εναντίον όλης της Ύπαρξης. Ο πνευματικός, ηθικός, Ανώτατος Κοινός Νόμος της Φύσης και του Δημιουργού πρέπει να γίνει ο μοναδικός Νόμος, όπου η παραποίηση και το ψέμα αναγνωρίζονται ως τα θανάσιμα ατοπήματα που κάποτε, σε μια παράξενη εποχή πριν από πολύ καιρό, προστατεύονταν από τη νομική "μαγεία".

Αλλά πρώτα, πρέπει να επέλθει πολύς θάνατος στους υπαίτιους Αχυράνθρωπους!

ΜΟΝΟΝ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥΣ, ΛΥΝΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΜΑΚΤΑ