Έχουμε τελικά στραφεί στην ανατροπή των κυβερνήσεων;

Το άρθρο αυτό, έχει ιστορική σημασία. Σε όσους δεν είστε εξοικειωμένοι με την έννοια του καταπιστεύματος (Trust), ούτε έχετε γνώση του ιστορικού, πολιτικού και οικονομικού υπόβαθρου πίσω από αυτή την κοσμοϊστορική νομική μυθοπλασία, συνιστούμε να το διαβάσετε. Θα συνειδητοποιήσετε μόνοι σας τις τεράστιες νομικές και κοινωνικές επιπτώσεις του ρόλου των παγκόσμιων εταιρειών.

Ας συνοψίσουμε πώς είναι τα πράγματα.

1. Οι κυβερνήσεις (ήταν) είναι επιχειρήσεις. Το φαινόμενο των εταιρικών κυβερνήσεων αποδεικνύεται όχι μόνο από τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις συμπεριφέρονται σε σχέση με το κυβερνητικό καταπίστευμα (δηλαδή, ο ρόλος του Δικαιούχου και όχι αυτός του Διαχειριστή), αλλά προκύπτει και από την επίσημη τεκμηρίωση... Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ιταλία, η Βραζιλία, η Ιαπωνία, η Νότια Αφρική (και ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί...) είναι όλες ιδιωτικές εταιρείες που έλκονται από τις ΗΠΑ, εγγεγραμμένες ως τέτοιες στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC - Security & Exchanges Commission) και λειτουργούν, ως τέτοιες, εις βάρος μας. Το «σύστημα» έχει ολιγαρχικό χαρακτήρα, είναι προσανατολισμένο μόνο στο κέρδος των «λίγων» και υποστηρίζεται από την εργασία του υπόλοιπου πληθυσμού.

2. Οι άνθρωποι (ήταν) είναι εταιρείες. Κατά την καταχώρηση, το πιστοποιητικό γέννησης που υπογράφουν οι γονείς σας χρησιμοποιείται από την Εταιρική Κυβέρνηση (ή Εταιρική Διακυβέρνηση, ή Εταιρεία). Αυτό το καταπίστευμα χρησιμοποιείται ως εγγύηση για έναν λογαριασμό εγγύησης που δημιουργείται και χρηματοδοτείται στο όνομά σας. Εσείς είστε οι δικαιούχοι αυτού του καταπιστεύματος, αλλά κανείς δεν σας ενημερώνει για την ύπαρξή του. Εάν δεν εγγραφείτε σε μια διαθήκη, η οποία ΚΑΙ πρέπει να συμπληρωθεί, η Εταιρική Κυβέρνηση σας κηρύσσει αποβιώσαντα και, σύμφωνα με το Ναυτικό Δίκαιο (πρωτότυπα : «Admiralty Law») θεωρήστε επισήμως από το σύστημα ως « διασκορπισμένος στη θάλασσα».

Η Εταιρική Κυβέρνηση αναλαμβάνει επομένως τον οικονομικό έλεγχο της κληρονομιάς σας και, γνωρίζοντας ότι οι περισσότεροι από εσάς ζείτε πέραν των 7 ετών, συνεχίζει να σας μεταχειρίζεται ως σκλάβους. Τα κεφάλαια που δημιουργούνται από τη νομισματοποίηση της ζωής σας - χρησιμοποιώντας τον εαυτό σας ως εγγύηση - σας δανείζουν όταν κάνετε αίτηση για τραπεζική χρηματοδότηση, υποθήκες κ.λπ. Στη συνέχεια αναγκάζεστε να εργαστείτε για να αποπληρώσετε στο σύστημα τα κεφάλαια συν τους τόκους. Νομικά, δεν έχετε κανένα δικαίωμα, επειδή θεωρήστε «αποθανών» από την ηλικία των 7. Έχετε χάσει. Κάντε κλικ εδώ για πληροφορίες σχετικά με τη σχέση σας με το κρατικό καταπίστευμα.

3. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούν οι εταιρικές κυβερνήσεις για να κάνουν προπαγάνδα απευθείας στο εσωτερικό της χώρας. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χρησιμοποιούνται για να χειραγωγήσουν την αντίληψη του κοινού για τις κυβερνητικές ενέργειες και παραλείψεις, για να ενισχύσουν τους κοινωνικούς κανόνες, τα όρια και τις συμπεριφορές και για να σας πουλήσουν κάθε είδους αηδίες μέσω της δημιουργίας μιας ανάγκης και της προσφοράς ενός προϊόντος που την ικανοποιεί. Αυτό δεν περιορίζεται μόνο στα μέσα ενημέρωσης : η ψυχολογία του πατροπαράδοτου παραδείγματος ενισχύεται επίσης από τα εκπαιδευτικά και θρησκευτικά ιδρύματα. Η κοινωνία, οι κυβερνήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης λένε όλα τα ίδια ψέματα. Είναι όλοι μέρος του ίδιου θηρίου.

4. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια οικονομική δομή (ήταν) είναι ένας μηχανισμός μαζικής υποδούλωσης. Η δουλεία είναι ένα σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως ιδιοκτησία και αναγκάζονται να εργάζονται. Από τη στιγμή της σύλληψης, της εξαγοράς ή της γέννησής τους, οι σκλάβοι κρατούνται παρά τη θέλησή τους και στερούνται του δικαιώματος να αποχωρήσουν ή να αρνηθούν να εργαστούν.

Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Γεννηθήκατε σε ένα σύστημα χωρίς να σας έχουν πει πώς λειτουργεί. Μεγαλώσατε και εκπαιδευτήκατε για να συνεισφέρετε στο σύστημα. Αναγκαστήκατε να εργάζεστε πολλές ώρες την ημέρα για το σύστημα και να πληρώνετε φόρους σε αυτό. Πρέπει να τηρείτε τους κανόνες -οι περισσότεροι από τους οποίους αναφέρονται στην ιδιοκτησία και την περιουσία- αλλιώς θα τιμωρηθείτε. Από τη φύση του, το σύστημα θα προσφέρει αφθονία μόνο σε λίγους και εκλεκτούς, ενώ οι υπόλοιποι θα υποφέρουν από την πείνα. Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει αυτό, δεν μπορείτε να εγκαταλείψετε το σύστημα. Το σύστημα «κατέχει» τα πάντα, όλα και παντού.

Μέχρι τώρα, είχατε μόνο μια επιλογή: να παίξετε. Είναι σαν να ζεις σε ένα αδιέξοδο καζίνο, όπου ο ντίλερ κερδίζει πάντα.

Πότε ιδιωτικοποιήθηκαν οι κυβερνήσεις μας;

Όλα ξεκίνησαν με την εισαγωγή του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος. Με αφορμή τη δημοσίευση του νόμου περί Ομοσπονδιακής Τράπεζας, κατά τη συνεδρίαση της 22ας Δεκεμβρίου 1913 (τόμος 51), ο ομιλητής Charles A. Lindbergh προειδοποίησε το Κογκρέσο των ΗΠΑ για τις αναπόφευκτες συνέπειες της δημιουργίας του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος, το οποίο θα μπορούσε να αναλάβει τον έλεγχο της κοινωνίας χειραγωγώντας το ποσοστό του πληθωρισμού και το κόστος του χρήματος.

Ο Lindbergh είπε: «Από εδώ και στο εξής, οι οικονομικές κρίσεις θα δημιουργούνται επιστημονικά».

Και έτσι έγινε. Το 1929, οι "γνωστοί-άγνωστοι", έκαναν το χρηματιστήριο να καταρρεύσει σκόπιμα. - Πώς; - Οι διακυμάνσεις του χρηματιστηρίου καθοδηγούνται από το συναίσθημα. Πριν από την κατάρρευση του 1929, δημιουργήθηκε μια περίοδος πληθωρισμού, προκαλώντας τεχνητά τον ενθουσιασμό της αγοράς. Όσοι είχαν τον έλεγχο της αγοράς, αφού εγκατέλειψαν τις μετοχές τους σε υψηλές τιμές, δημιούργησαν πανικό στις αγορές. Μόλις οι τιμές κατέρρευσαν, ανέκτησαν τις μετοχές τους σε τιμές ευκαιρίας, εξαλείφοντας τον ανταγωνισμό σε συνθήκες άγχους.

Εν ολίγοις, η Μεγάλη Ύφεση δημιουργήθηκε τεχνητά, ώστε οι μεγάλες εταιρείες που έλεγχαν το χρηματιστήριο να επωφεληθούν από αυτήν, δανείζοντας στις κυβερνήσεις τα χρήματα που χρειάζονταν για να αντιδράσουν από τις συνέπειες της προγραμματισμένης κατάρρευσης. Τα κυρίαρχα έθνη αναγκάστηκαν να υπογράψουν συμφωνίες χρέους που, από τη φύση τους, θα ήταν αδύνατο να διευθετηθούν. Όταν τα εθνικά χρέη άρχισαν να εκτοξεύονται στα ύψη, επισημοποιήθηκε το «παράδειγμα της χρεοδουλοπαροικίας» και οι εταιρικές επιχειρήσεις τελικά επιβλήθηκαν, αναλαμβάνοντας τα ηνία...

Σήμερα, οι εταιρικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να μεταμφιέζονται σε πραγματικές κυβερνήσεις. Το τραπεζικό σύστημα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (που κυριαρχεί στη δυτική οικονομία) συνεχίζει να εναλλάσσει στρατηγικά περιόδους οικονομικής εξάπλωσης με περιόδους ύφεσης, αυξάνοντας ή μειώνοντας την προσφορά χρήματος και την πρόσβαση σε πιστώσεις. Η τρέχουσα παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση είναι ένα τέλειο παράδειγμα. Σε όλα αυτά, ακόμη και οι θυγατρικές των μέσων ενημέρωσης παίζουν το ρόλο τους, επηρεάζοντας τις συναισθηματικές τάσεις του χρηματιστηρίου και καλύπτοντας τα ψέματα της πολιτικής τάξης.

Ο μηχανισμός που εφαρμόζεται καταστρατηγούμενος για την αντικατάσταση των απαραίτητων κυβερνητικών λειτουργιών είναι το UCC: Η Παγκόσμια Βίβλος του Εμπορίου

Το UCC είναι η «Βίβλος» του εμπορίου, καθώς ρυθμίζει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να υλοποιείται το διεθνές εμπόριο. Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα κινείται πλέον γύρω από τους νόμους του UCC. Ακόμη και η τράπεζα χρησιμοποιεί νομικές διαδικασίες πειθαρχημένες στο UCC για να υποθηκεύσει το σπίτι σας ή να απαλλοτριώσει το αυτοκίνητό σας.

Ωστόσο, οι νόμοι του UCC δεν διδάσκονται στις νομικές σχολές. Παραμένουν αποκλειστικό μονοπώλιο των πολυεθνικών εταιρειών και των αντιπροσώπων τους, οι οποίοι εκπαιδεύουν τους υπαλλήλους των εταιρικών νομικών γραφείων τους ακριβώς όσο χρειάζεται για να εκτελούν τις πρακτικές, διατηρώντας παράλληλα αυστηρή εχεμύθεια ως προς την εις βάθος γνώση αυτού του σημαντικού μηχανισμού.

Έτσι, έχουμε τελικά στραφεί στην ανατροπή των κυβερνήσεων;

Όχι. Είναι η ανατροπή των εταιρειών που μέχρι τώρα μεταμφιέζονται σε κυβερνήσεις. Αν καταλάβετε ότι οι «κυβερνήσεις» είναι στην πραγματικότητα ιδιωτικές κοινωνίες που έχουν κρυφά παρακάμψει τα συντάγματα κυρίαρχων εθνών, η κατάργησή τους μπορεί να θεωρηθεί μόνο ως οφειλόμενη πράξη.

Η κυβερνητική απάτη είναι πραγματική. Τέλος, λόγω της αδυναμίας αντιμετώπισης των απαιτήσεων που διατυπώνονται βάσει του κώδικα UCC, ολόκληρο το κυβερνητικό εταιρικό σύμπλεγμα βρίσκεται ένοχο απάτης, προδοσίας και υποδούλωσης. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει δικαιοσύνη για αυτά τα εγκλήματα, στο όνομα και για λογαριασμό του Ενός Λαού (με την έννοια του «ενιαίου και με εσωτερική συνοχή», πρωτότυπα : «Ένας Λαός». Έτσι, το κυβερνητικό εταιρικό σύστημα, επέλεξε να αποκλείσει τους Λαούς και να προωθήσει τις υπεύθυνες για συγκεκαλυμμένη απάτη εταιρείες, τράπεζες και ψευδο-κυβερνήσεις, να δημεύσει τις υποδομές και τα περιουσιακά τους στοιχεία -συμπεριλαμβανομένου όλου του χρυσού και του αργύρου που τους ανήκε και να τα παραδώσει στο "κεντρικό" τραπεζικό σύστημα.

Οι ενέργειες του εκάστοτε ατομικού Trust ουσιαστικά διεκδικούν αυτό που ήδη μας ανήκει, ως κυρίαρχα όντα αυτού του πλανήτη. Το Παγκόσμιο Δίκαιο, το Εθιμικό Δίκαιο και το UCC είναι τώρα επίσημα νόμοι που κυβερνούν. Μη θεωρήσετε αυτή την ενέργεια ως ανατροπή, θεωρήστε την μάλλον ως ανάκτηση κλεμμένων αγαθών.